ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

English French German Spain Italian Dutch Russian Portuguese Japanese Korean Arabic Chinese Simplified

Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου 2012

Σεζανική Οικονομία

Γράφει ο 
Γεώργιος Μ. Ψαρουδάκης
Οικονομολόγος

Οικονομία της χαράς, της θαλπωρής, της ανθρώπινης ζεστασιάς της ψυχικής δέσμευσης, του συνεργατικού ανταγωνισμού, της αρετής, της υγείας, της οικογένειας και της εμπιστοσύνης, γιατί άφησες τόσο πολύ να σε τραυματίσουν, γιατί δεν αντιστάθηκες στην οικονομική σκληρότητα, στο Διεθνές νομισματικό και εκτελεστικό απόσπασμα της εργασίας, στην απαξίωση της πνευματικής σου υπόστασης; Ένα ελάχιστο πελώριο γιατί.

Σ’ αυτό το ερώτημα οι λέξεις συναντώνται δοκιμάζουν
τις αντοχές τους, τις σχέσεις τους ανάμεσα σε κράτη και λαούς, σε κυβερνήσεις και επιχειρήσεις, σε οικογένειες και στα μέλη τους σε φιλίες και παρέες ζωής. Οι λέξεις δονούν τις παλάμες αφού καρφιά ατσάλινα τις ματώνουν και δεν τις αφήνουν ελεύθερες να κοιτούν το αύριο, τον ήλιο, να μπορούν να δημιουργήσουν μία οικονομία τραγούδι γεμάτη ελπίδα και έρωτα, μια Σεζανική οικονομία όπου οι χαρτοπαίκτες δεν νοιάζονται να κερδίσουν αδιαφορώντας για τα νομισματικά χαρτιά που συντηρούν την μαγική εικόνα του κέρδους, της ωφέλειας και της ιδιοτέλειας.

Δεν είναι άξιοι να παραδεχτούν ότι το οικονομικό τους παράδειγμα, μοντέλο απέτυχε εξαιτίας της λειτουργίας του είναι αδηφάγο, αχόρταγο, καταστροφικό αφού κοντά του ανθίζουν τα οικονομικά εγκλήματα, η διαφθορά, η ύβρις και η κτηνωδία.

Παίζουν με την ψυχολογία θέλουν να γονατίσουν τα πάντα και τους πάντες, σπέρνουν το νομισματικό φόβο, και δηλώνουν απροκάλυπτα και κυνικά ότι χωρίς αυτούς και τις ιδέες τους δεν είμαστε τίποτα, λησμονώντας την πρόταση πολιτισμού του ελληνισμού, της ποιότητας και της ευγένειας που γράφει ο ποιητής Οδυσσέας Ελύτης. Αυτό το άθλημα δεν το κατέχουν γιατί είναι απαλλαγμένο από το προσωπικό συμφέρον. 

Αυτό που κάνει τον φούρναρη να ξυπνήσει τα χαράματα για να ζυμώσει το ψωμί, όπως έγραφε ο Adam Smith, είναι το κέρδος και όχι κάτι άλλο. Το ψωμί του φούρναρη που έγινε βιομηχανία έδωσε πολλούς τόκους, έφτιαξε εμπράγματη περιουσία, κατέκτησε τις αγορές του κόσμου χρησιμοποιώντας την τεχνολογία για να αυξήσει την παραγωγή του και την παραγωγικότητά του, όχι όμως  και την ποιότητα, την γεύση που έχουν ανάγκη οι ουρανίσκοι. 

Η θέα του ψωμιού χάλασε. Η κόρα και η ψίχα έγιναν τσιμέντο αφού οι παγκοσμιοποιητές του ψωμιού για να το νοστιμέψουν έριξαν και ρινίσματα σιδήρου, ενώ άλλοι κομματάκια χρυσού για να λάμπει το στομάχι μας. Όλο το οικοδόμημα του Adam Smith και των συνεχιστών του είναι σαθρό και δεν έχει καμία σχέση με την υπόθεση της ζωής και του ανθρώπου. 

Η οικονομία του ευ ζην, της τέχνης, του ζυμαριού που ευωδιάζει από τα αρώματα της φύσης είναι εδώ, έχτισε ξυλόφουρνους  και άναψε φωτιές όχι για να τσουρουφλίσει και να κάψει ζωές αλλά να τις ζεστάνει  με γεύση, όραμα και πολιτισμό. Το χρηματοπιστωτικό σύστημα καίγεται και μαζί του η πραγματική οικονομία. Έχει έρθει η στιγμή να διδαχτεί η οικονομία από την τέχνη, την ζωγραφική την ποίηση, την λογοτεχνία, από επαγγέλματα που δημιουργούν καθημερινά οικονομικές αντιπυρικές ζώνες. 

Οι λαοί μπορούν να δώσουν την λύση, ο διάλογος άνοιξε, η σιωπή έσπασε, την ακούς, την κρατάς στις παλάμες σου με τα ατσάλινα καρφιά. Ο Σεζάν ζωγράφισε μια νέα οικονομία πολιτισμού και ευτυχίας δείχνοντας τον δρόμο και την έξοδο από την κρίση.

Ας τη ζήσουμε…  

 

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

This is a comment.