Τό ερώτημα αυτό προσπαθούν να απαντήσουν δυο ερευνητές, ηEmmanuelle Auriol και ο Robert J. Garry-Bobo, οι οποίοι με πολύπλοκους μαθηματικούς τύπους δίδουν μια λύση στο πρόβλημα. Ισχυρίζονται δε ότι είναι πολύ σημαντικό, μια χώρα να μηνξεπερναει τον ιδανικό αριθμό βουλευτων, γιατι τότεεπηρεάζεται αρνητικά η άνεση
και η δυνατότητα του επιχειρείν. Συγχρόνως μεγαλύτερο μέρος των κρατικών πόρωνχρησιμοποιούνται για την επανεκλογή και συντηρηση των αντιπροσώπων ως και επίσης αυξάνεται υπερμετρα η γραφειοκρατία και η διαφθορά.
και η δυνατότητα του επιχειρείν. Συγχρόνως μεγαλύτερο μέρος των κρατικών πόρωνχρησιμοποιούνται για την επανεκλογή και συντηρηση των αντιπροσώπων ως και επίσης αυξάνεται υπερμετρα η γραφειοκρατία και η διαφθορά.
Ας δούμε λοιπον τι συμβαίνει στις χώρες της ΕυρωπαικήςΕνωσης ως προς την σχέση πληθυσμού με αριθμό βουλευτωνστα διαφορα κράτη. Ετσι μπορούμε να υπολογίσουμε τον μέσο όρο αντιπροσώπευσης και να δουμε αν τον εφαρμόζαμε στην περίπτωση της Ελλάδας, τι θα σημαινε αυτό για τον αριθμοβουλευτών. Σε περίπτωση χωρών με δύο βουλές, απλώς άθροισα τον αριθμό και των δύο.
Πιναξ.
Χώρες Πληθυσμός Αριθμ. Βουλευτών
Αυστρία 8,443,000 183+ 62
Βέλγιο 11,041,000 150+71
Δανία 5, 580,000 179
Φινλανδία 4,401,000 200
Γερμανία 81,843,000 620
Ουγγαρία 9,950,000 386
Ιρλανδία 4,580,000 166
Ιταλία 60,820,000 630+ 315
Ολλανδία 16,730,000 150
Πορτογαλία 10,541,000 230
Γαλλία 65,397,000 577
Ισπανία 46,196,000 236+ 350
Σουηδία 9,482,000 349
Συνολο 335,004,000 4854
Μέσος όρος αντιπροσώπευσης (πολίτες ανα αντιπρόσωπο):335,004,000/ 4854= 69,016 πολίτες ανα αντιπρόσωπο.
Στην περίπτωση της Ελλάδας επομένως συμφωνα με τον μέσο όρο αντιπροσώπευσης θα έπρεπε να είχαμε:
11,411,000/ 69016= 165 βουλευτές
Αρα οι 300 βουλευτές θα μπορούσαν κάλλιστα να μειωθουνπερίπου εις το ήμισυ, ακολουθώντας τον Ευρωπαικό μέσο όρο. Σαν χώρα θα αποκομίζαμε πολλαπλά ωφέλη, μείωση των εξόδων και της γραφειοκρατίας και της διαφθοράς, ευελιξία στην ψήφιση των νομοσχεδίων, και γενικότερα στην όλη λειτουργία του κοινοβουλίου. Με την μείωση των βουλευτών θαεπήρχετο στην συνέχεια και μείωση του δημοσίου τομέα με αντίστοιχη τόνωση του ιδιωτικού.
‘Ομως η βούληση για την μείωση δεν πρόκειται ποτέ να προέλθει από τους ίδιους τούς αντιπροσώπους πολλοί εκ των οποίων είναι ανεπάγγελτοι και στους οποίους μια τέτοια πρόταση θα ήτανε ανάθεμα . Ισως κατόπιν κάποιου δημοψηφίσματος αλλα και τουτο θα πρεπε να υιοθετείτοκατ’αρχας από κάποιο κόμμα, πράγμα μάλλον απίθανο.
Ισως όμως το μέτρο αυτό να υιοθετούσε και προωθούσε η ίδια ητρόικα αν συνειδητοποιούσε πόσο πολύ θα συντελούσε στηνμείωση των εξόδων του κράτους και με την ευκαιρία μάλιστασυγχρόνως να καταστεί η ίδια εξόχως δημοφιλής.
Αν γνωρίζει κανείς κάποιον από αυτούς, ας τους το προτείνει.
Αναγνωστης
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου