Xέρι με το ''σωστό'' μανικιούρ.

Χθες με έβρισε ακόμα μια κυρία, με τακούνια, ακριβό φόρεμα και μανικιούρ, για το γεγονός ότι τάιζα ένα αδέσποτο και του έδινα αντιβίωση.Λέρωσα κατά τη γνώμη της το πεντακάθαρο πεζοδρόμιο. 

Μάζεψα τα σκουπίδια μου και καθάρισα με υγρό μαντηλάκι το σημείο, για τα άλλα φρόντισε ο Πάρης να τα καθαρίσει. Κατέληξε να κλωτσάει το αδέσποτο για να φύγει.

Κατά τα άλλα γίναμε σύσκατοι, φυσικά μες τη μέση του δρόμου.

Δε ξέρω πως να το πω....

Δε σε κάνει άνθρωπο το τακούνι, αν δεν τρέχεις με αυτό να βοηθήσεις κάποιον σε ανάγκη.

Δε σε κάνει άνθρωπο το ακριβό φόρεμα, αν δεν το λερώνεις με αγάπη.

Δε σε κάνει άνθρωπο το μανικιούρ, αν δεν χαϊδεύεις με αυτό για να απαλύνεις τον πόνο κάποιου.

Κάπου τα έχουμε διαστρευλώσει.

Και επειδή βαρέθηκα τις κλισέ ατάκες, καταλήγω ότι υπάρχουν μανικιούρ και μανικιούρ, και εγώ επιλέγω το μανικιούρ της φωτογραφίας.

Γιατί το φαίνεσθαι είναι βαρετό.

Γιατί η αισθητική πηγάζει από την ηθική.

Αυτά.....

Από μια φιλόζωη.

.....Φωτογραφία από Γιάννη Λύγγο με πρωταγωνιστή τον Πάρη και  χέρι με το ''σωστό μανικιούρ''.