Η ΚΟΙΛΙΑ

Το δυτικό αισθητικό μοντέλο την θέλει επίπεδη, τεντωμένη, σκληρή. Τι να κάνουμε για να εξαλείψουμε τις ζημιές του χρόνου, τις κακές συνήθειες και μια λανθασμένη διατροφή; Αλλά η κοιλιά είναι επίσης το κέντρο της ζωτικής ενέργειας, σύμφωνα με τις ανατολικές φιλοσοφίες, και έχει και για μας μια σημαντική συμβολική αξία.

Η κοιλιά είναι ένα από τα μέρη του σώματος που σκεφτόμαστε περισσότερο γιατί από αυτή εξαρτώνται

σε μεγάλο βαθμό η εμφάνιση μας και η καλή μας υγεία. Ο κοιλόπονος, όποια αιτία και αν τον προκαλεί, μας απασχολεί όλους πού και πού. Ενώ μία κοιλιά επίπεδη και ελαστική μας κάνει να αισθανόμαστε δυνατοί και νέοι, μία κοιλιά φουσκωμένη ή που πονά μας κάνει να πιστεύουμε ότι έχουμε 10 κιλά περισσότερα επάνω μας, να νιώθουμε πιο γέροι και τεμπέληδες.

Η κοιλιά είναι επίσης το μέρος που αισθανόμαστε ως το πιο ευαίσθητο γιατί είναι εκτεθειμένη σε εξωτερικούς κινδύνους. Τα όργανα που περιέχει, αντίθετα απ' ό,τι η καρδιά και οι πνεύμονες, δεν προστατεύονται από καμία οστεακή δομή αλλά μόνο από μυς, λίπη και δέρμα. Γι' αυτό λοιπόν όταν δεχόμαστε μια επίθεση διπλωνόμαστε για να την προστατεύσουμε.

Να γιατί πολλοί κοιμούνται με την κοιλιά προς τα κάτω για να προστατευθούν ποιος ξέρει από ποιους κινδύνους. Αλλά μια κοιλιά επίπεδη δεν είναι μόνο ενδεικτική της νεότητας και της φυσικής επάρκειας, αλλά και ο καλύτερος τρόπος για να αποφύγουμε διάφορες ασθένειες.

Έτσι λοιπόν πρέπει να φροντίζουμε την κοιλιά μας: εσωτερικά, αποφεύγοντας υπερβολές στη διατροφή και κάνοντας σωστή δίαιτα. Εξωτερικά, κάνοντας σπορ και γυμναστική.

Πρέπει επίσης να την προσέχουμε σε ιδιαίτερες στιγμές, όπως μετά την κίνηση ή μετά από το σήκωμα ενός μεγάλου βάρους. Αλλά, τελικά, εάν δεν μπορούμε, είτε από αδιαφορία και τεμπελιά, είτε από άλλη αιτία, να τη φέρουμε σε φυσιολογικά επίπεδα με συστήματα φυσικά, υπάρχει και η βοήθεια της πλαστικής χειρουργικής, όπως και η βοήθεια διάφορων ενδυμάτων που πρέπει να χρησιμοποιούμε για ν' αποφεύγουμε την κριτική των άλλων. Οι μύες, όλοι, θέλουν και πρέπει να είναι σε φόρμα, αρχίζοντας από την κοιλιά.

Η κοιλότητα της κοιλιάς Οι μύες της κοιλιάς

Η κοιλιά (κοιλία η επιστημονική της ονομασία) αποτελεί τη μεγαλύτερη κοιλότητα του ανθρώπινου σώματος, και βρίσκεται στο κάτω μέρος του κορμού. Προς τα πάνω η κοιλιακή κοιλότητα αφορίζεται από το διάφραγμα, που τη χωρίζει από τη θωρακική κοιλότητα, ενώ προς τα κάτω στο ύψος του άνω χείλους των ανώνυμων οστών της πυέλου μεταπίπτει στην πυελική κοιλότητα. Προς τα πίσω και στο μέσο αφορίζεται από την οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης, ενώ στα πλάγια και εμπρός καλύπτεται από τους κοιλιακούς μυς. Οι μύες της κοιλιάς σχηματίζουν ένα ισχυρό κοιλιακό τοίχωμα που προστατεύει από εξωτερικές κακώσεις τα ευπαθή κοιλιακά σπλάχνα.

Οι μύες της κοιλιάς, ανάλογα με τη θέση τους, διακρίνονται σε: πλάγιους, πρόσθιους και οπίσθιους. Οι πλάγιοι μύες είναι τρεις στον αριθμό: 1. ο έξω λοξός κοιλιακός μυς, που βρίσκεται επιφανειακά και καλύπτει την επιγάστρια, τη μεσογάστρια και την υπογάστρια χώρα' 2. ο έσω λοξός κοιλιακός μυς, που καλύπτεται από τον έξω λοξό έκτος της περιοχής του οσφυοπλευρικού τριγώνου" και 3. ο εγκάρσιος κοιλιακός μυς, που καλύπτεται από τον έσω λοξό μυ.

Οι πρόσθιοι κοιλιακοί μύες είναι δύο: 1. ο ορθός κοιλιακός μυς, που βρίσκεται εκατέρωθεν της λευκής γραμμής, κλεισμένος μέσα σε μια τενόντια θήκη, τη θήκη του ορθού κοιλιακού μυός και 2. ο πυραμοειδής κοιλιακός μυς (μικρός μυς που μπορεί και να λείπει), που βρίσκεται στο κάτω μέρος του ορθού κοιλιακού μυός, συνήθως μέσα σε θήκη του και εκφύεται από το ηβικό οστό.

Στους οπίσθιους μύες, τέλος, της κοιλιάς υπάγεται ένας μόνο μυς, ο τετράγωνος οσφυϊκός, που βρίσκεται εκατέρωθεν της σπονδυλικής στήλης και εκτείνεται μεταξύ της 12ης πλευράς και της λαγόνιας ακρολοφίας. Στο κέντρο της κοιλιάς βρίσκεται η ομφαλική χώρα (ομφαλός) και κάτω απ' αυτήν το υπογάστριο. Η χώρα αυτή αντιστοιχεί στο λεπτό έντερο και α¬κόμη στη διογκωμένη από ούρα κύστη ή στη μήτρα που κυοφορεί.

Γιατί έρχεται η κοιλιά

Οι πρώτοι υπεύθυνοι είναι οι κοιλιακοί μύες

Κανένα ελαστικό στήθος δε θα μας δώσει ποτέ τη γραμμή που μας χαρίζουν οι καλά τονισμένοι κοιλιακοί μύες. Οι μύες της κοιλιάς χωρίζονται σε 4 τμήματα και δια-σταυρώνονται μεταξύ τους για να μας δώσουν τη μέγιστη υποστήριξη. Ο εμπρόσθιος απαγωγός που απλώνεται κάθετα από το θωρακικό «κλωβό» μέχρι το ηβικό οστό, είναι αυτό που εγγυάται για ένα στομάχι επίπεδο. Οι λοξοί μύες, εσωτερικοί και εξωτερικοί, διαπερνούν την κοιλιά διαγωνίως από τα πλευρά μέχρι τη λεκάνη. Εάν είναι πολύ χαλαροί, σχηματίζονται τα λεγόμενα «ψωμάκια» (λιπώδη επάρματα) πάνω από τη ζώνη. Οι εγκάρσιοι μύες απλώνονται οριζόντια από τη μία πλευρά στην άλλη της κοιλιάς: είναι αυτοί που προσέχουν να πιέζουν σωστά τα εσωτερικά μας όργανα, έτσι ώστε να τα διατηρήσουν στην καλύτερη θέση. Εάν όλοι αυτοί οι μύες είναι επαρκώς τροφικοί (δηλ. συμπαγείς και ελαστικοί) προνοούν δίχως προβλήματα έτσι ώστε να μας εξασφαλίζουν μία κοιλιά επίπεδη, μία καλή υποστήριξη για τα ευαίσθητα όργανα του αναπαραγωγικού και πεπτικού συστήματος και μία αίσθηση ελαφράδας και άνεσης.

Αλλά όποιος κάνει καθιστική ζωή, και δε γυμνάζεται επαρκώς, οι κοιλιακοί μύες του είναι χαλαρωμένοι, και ανίκανοι να εκτελέσουν τα καθήκοντα τους. Πράγμα που σημαίνει ότι τα εσωτερικά όργανα δε στηρίζονται πια καλά στη μυϊκή θήκη και σπρώχνονται προς τα εμπρός, πιέζοντας το κοιλιακό τοίχωμα.

Και το λίπος πρέπει να ενοχοποιηθεί

Στην πλειονότητα των περιπτώσεων, στο πρόβλημα χαλάρωσης των κοιλιακών μυών προστίθεται και αυτό του υπερβολικού λίπους: και τα δύο είναι αποτελέσματα της ίδιας αιτίας, δηλαδή έλλειψη κίνησης και φυσικής άσκησης.

Εκτός από τη χαλάρωση των μυών, η καθιστική ζωή φέρει μίαν ανεπαρκή κατανάλωση θερμίδων με συγκέντρωση λίπους (γενικό ή τοπικό). Το τοπικό πάχος της κοιλιάς ενδιαφέρει και τα δύο φύλα αλλά είναι πιο εμφανές στον άνδρα.

Στο μεγαλύτερο αριθμό γυναικών τα πιο επιβαρημένα μέρη είναι οι γλουτοί, οι μηροί και οι γάμπες. Πρόκειται για κυτταριδικό λίπος που πλήττει κατά κύριο λόγο τις γυναίκες της Μεσογείου. Όποιος για οικογενειακούς λόγους έχει τάση για κυτταρίτιδα με την παραμικρή αύξηση βάρους θα παρατηρήσει μαξιλαράκια στις περιοχές που είπαμε. Αντίθετα, οι γυναίκες που δεν έχουν αυτό το πρόβλημα, θα παχύνουν όπως και οι άντρες, κατά τον ίδιο τρόπο και κατά κύριο λόγο στην περιοχή της μέσης και της κοιλιάς.

Λίπος κινητό

και λίπος ελεύθερο

Το λίπος που συγκεντρώνεται στην κοιλιά (αλλά και στο στήθος, στο λαιμό και στο πρόσωπο) είναι λίπος κινητό. Αυτό σημαίνει ότι είναι λίπος που συγκεντρώνεται γρήγορα αλλά και εξαφανίζεται γρήγορα, σε αντίθεση με την κυτταρίτιδα που είναι λίπος ελεύθερο και γι' αυτό καταπολεμάται δύσκολα. Σε ό,τι αφορά το πρώτο είδος (κινητό) αρκούν λίγα πλούσια γεύματα για να δημιουργηθεί η κοιλιά, αλλά με λίγη προσοχή στις επόμενες ημέρες μπορούμε να ξαναγυρίσουμε στην προηγούμενη κατάσταση. Ένας λόγος για ν' αρχίσετε αμέσως δίαιτα, μόλις παρουσιασθούν τα πρώτα συμπτώματα, έτσι ώστε να καταπολεμήσετε γρήγορα το σχηματισμένο λίπος.

Ένα άλλο πολύ σημαντικό στοιχείο: η σπονδυλική στήλη

Μία καλή θέση της σπονδυλικής στήλης είναι σημαντική για να έχετε μία επίπεδη κοιλιά. Δυστυχώς η εποχή μας ευνοεί την καθιστική ζωή, τη γεμάτη άγχος, μακριά από τη φύση και τις αθλητικές δραστηριότητες, με το λανθασμένο περπάτημα, και όλα αυτά με ολέθριες συνέπειες για τη σπονδυλική στήλη. Η πιο κοινή ανωμαλία είναι η λόρδωση, που εμφανίζεται με προ-τεταμένη προς τα εμπρός τη λεκάνη και μία κοιλιά προεξέχουσα. Αυτή η ανωμαλία έχει άμεση σχέση με τους κοιλιακούς μυς: όσο πιο δυνατοί και τονισμένοι είναι τόσο καλύτερα συγκρατούν τη σπονδυλική στήλη, βοηθώντας τη να κρατήσει σωστή θέση. Αντίθετα όταν αυτοί είναι αδύναμοι και χαλαροί αναγκάζουν όλα τα εσωτερικά όργανα να έρθουν προς τα εμπρός, άρα, λοιπόν, η σπονδυλική στήλη για να διατηρήσει την ισορροπία πρέπει να κάνει μία αφύσικη προσπάθεια και να που η λεκάνη έρχεται και αυτή προς τα εμπρός. Θυμίζει λίγο την ιστορία του αβγού του Κολόμβου: είναι δύσκολο να καθορίσουμε εάν η κοινή στάση τις σπονδυλικής στήλης προκαλεί χαλάρωση των κοιλιακών ή το αντίθετο. Αυτό, ωστόσο, που είναι σίγουρο είναι ότι εκτός από την αισθητική ανωμαλία επέρχονται και προβλήματα υγείας. Παρατηρείται μία σύνθλιψη των σπονδύλων στην κάτω πλευρά της σπονδυλικής στήλης, με πόνους στην οσφυϊκή περιοχή που με το πέρασμα των ετών θα γίνονται πιο δυνατοί.

ΤΡΟΦΕΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΤΟΠΙΚΟΥ ΠΑΧΟΥΣ ΚΟΙΛΙΑΣ

Τρόφιμα της προτίμησης μας

Δημητριακά:

Ρύζι μη αποφλοιωμένο, σιμιγδάλι, κριθάρι, φιογκάκια βρόμης, μαυροσίταρο, πιτυράλευρο .

Όσπρια και λαχανικά:

Φασόλια, λάχανα, σπανάκι, καρότα, λαχανάκια Βρυξελλών, κρεμμύδια, πατάτες.

Τρόφιμα με πρωτεΐνες ζωικής και φυτικής προέλευσης:

Κρέας μισοψημένο, ψάρια, μοσχάρι, σαρδέλες (χωρίς λάδι), αποβουτυρωμένο γάλα, γιαούρτι, τυρί, αβγά, ρύζι, φακές, καλαμπόκι, μπιζέλια, ρεβύθια, κουκιά, σπόροι ηλίανθου ή σισαμιού.

Τρόφιμα πλούσια σε κυτταρίνη:

Πιτυράλευρο, ψωμί πλήρες, δημητριακά, σαρδέλες, φασόλια, μπιζέλια, μπανάνες χορταρικά και σαλάτες μεικτές.

Τρόφιμα πλούσια σε βιταμίνες και μέταλλα:

Μαγιά της μπίρας, γάλα, φρέσκα φρούτα (αχλάδια, μήλα, σταφύλια), εσπεριδοειδή (πορτοκάλια, γκρέιπ φρουτ), φρέσκα φασόλια, πράσα, σέλινα, αντίδια, σπανάκι.

Απαγορευμένα για τη δίαιτα κατά της κοιλιάς τρόφιμα

Τρόφιμα ζαχαρώδη:

Γλυκά, παγωτά, τυποποιημένοι χυμοί φρούτων, σοκολάτα, ραφιναρισμένη ζάχαρη, καραμέλες, σοροκάδα, μαρμελάδα, μέλι, αλκοόλες.

Παχυντικά τρόφιμα:

Βούτυρο, λάδι, πλήρες γάλα, ξερά φρούτα, ανθόγαλα, παχιά τυριά, αλλαντικά, σάλτες έτοιμες, μπισκότα με βούτυρο, τηγανιτά.

Τρόφιμα πλούσια σε χοληστερόλη:

Αβγά (όχι παραπάνω από ένα την ημέρα), βούτυρο, μυαλά, συκώτι, καρκινοειδή (όστρακα, μύδια, στρείδια).

Τρόφιμα αλμυρά:

Έτοιμες σούπες και κρέμες, αλμυρά κράκετ, φουντούκια φρυγανισμένα, χοντρό χοιρομέρι, μπέικον, χυμός ντομάτας, αλμυρά μπισκότα.

Τρόφιμα ραφιναρισμένα:

Άσπρο ψωμί, ρύζι αποφλοιωμένο, ζυμαρικά, αλεύρι από μαλακό σιτάρι.

Όταν το φούσκωμα οφείλεται στην κολίτιδα

Ο όρος κολίτιδα, από ιατρικής απόψεως, δεν είναι σωστός, γιατί αναφέρεται σε μία σειρά ασθενειών του πεπτικού συστήματος - κυρίως του εντέρου - που μπορεί να είναι πολύ διαφορετικές μεταξύ τους (διάρροια, δυσκοιλιότητα, κακή αναπνοή κ.λπ.), και μπορούν να συνυπάρχουν ή όχι. Πάντως πρέπει να πούμε ότι η κολίτιδα είναι μία από τις παθήσεις του αιώνα μας, συνδεδεμένη με τους υπερβολικούς και ανθυγιεινούς ρυθμούς της μοντέρνας ζωής, το στρες, τον ανταγωνισμό. Ενόψει μιας καρδιακής ενόχλησης, ο οργανισμός ενεργεί και με μία φυσική ενόχληση. Μ κολίτιδα είναι ασθένεια ψυχοσωματική. Το 99% των περιπτώσεων οφείλεται σε ψυχολογικούς παράγοντες και η πραγματική αιτία δεν έχει παρά ελάχιστα να κάνει με τη διατροφή.

Γιατί η κοιλιά φουσκώνει

Όλοι όσοι πάσχουν από κολίτιδα υποφέρουν από κοιλιακές συσπάσεις, πράγμα που σημαίνει ότι στη φυσική ενόχληση προστίθεται και η αισθητική. Αυτό το φούσκωμα προέρχεται από την υπερβολική παρουσία αερίων στο έντερο (και κυρίως στο κόλο) που οφείλεται πάνω-κάτω σε δύο αιτίες.

Μιλάμε λοιπόν για ζυμωτική κολίτιδα, που χαρακτηρίζεται από τη δυσκολία στην πέψη των υδατανθράκων (ζυμαρικά, ρύζι) και των τροφών με υψηλό ποσοστό ινών (ωμά λαχανικά και φρέσκα φρούτα). Ορισμένα γλυκίδια όπως το μέλι και η ζάχαρη είναι περισσότερο εύπεπτα. Τα φρούτα και τα λαχανικά πρέπει να καταναλώνονται ψημένα (με εξαίρεση τα μήλα και τα καρότα). Αντίθετα, οι πρωτεΐνες (κρέας, αβγά) είναι πιο ανεκτές και πρέπει ν' αποτελέσουν τη βάση της δίαιτας όσων πάσχουν από κολίτιδα. Αυτή η δυσκολία στην πέψη προκαλεί το σχηματισμό των αερίων. Συχνά αυτά τα αέρια δεν εξαφανίζονται και προκαλούν πόνους, και μάλιστα δυνατούς (κολικοί των εντέρων). Οι «νεκρωτικές» κολίτιδες είναι πιο σπάνιες αλλά πιο σοβαρές. Σ' αυτή την περίπτωση ο σχηματισμός των αερίων οφείλεται στην κακή πέψη των πρωτεϊνών. Η δίαιτα θ' αποτελείται, λοιπόν, από βρασμένο ρύζι, πουρέ από πατάτες, καρότα, ψωμί φρυγανισμένο, λευκά κρέατα και άπαχα ψάρια σε περιορισμένες όμως ποσότητες.

Η θεραπεία με τα βότανα

Σήμερα όλο και περισσότερα άτομα, που πάσχουν από τυμπανισμό, πηγαίνουν στο βοτανολόγο για να μειώσουν (και ίσως να εξαλείψουν) τα προβλήματα τους, που είναι πραγματικά ενοχλητικά. Το πλεονέκτημα των βοτάνων σε σχέση με την παραδοσιακή φαρμακευτική είναι η φυσικότητα τους και ότι γίνονται αποδεκτά πιο εύκολα από τον οργανισμό. Αποτελούν μία φαρμακευτική ουσία πολύ πιο ήπια που ενεργεί πιο γλυκά, προκαλώντας λιγότερα συγγενή αποτελέσματα. Ένα βότανο πολύ δύσκολα μπορεί να κάνει κακό , ενώ σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να είναι πραγματικά χρήσιμο κυρίως για τα πεπτικά προβλήματα. Συστήνεται ωστόσο πάντως η μετρημένη χρήση τους ύστερα από τη συμβουλή του ειδικού βοτανολόγου, ο οποίος μπορεί να κάνει τα μείγματα πιο αποτελεσματικά.

Κατά των φουσκωμάτων

Αφού η κολίτιδα προκαλείται πάντοτε από ψυχολογικές αιτίες και από υπερβολική νευρική ένταση, το πρώτο που πρέπει να μάθουμε για την καταπολέμηση της είναι το πόσο απαραίτητη είναι η χαλάρωση. Η χαλάρωση είναι μια πολύ εύκολη «θεραπεία» που μπορεί να γίνεται παντού, δεν κοστίζει τίποτα και απαιτεί μόνο λίγα λεπτά του χρόνου σας. Να τρεις πολύ χρήσιμες τεχνικές, που με λίγη πρακτική όλοι θα μπορούσαν να εφαρμόσουν, απολαμβάνοντας στη συνέχεια την τόσο απαραίτητη σε όλους μας χαλάρωση, με τα σωστά καταπραϋντικά αποτελέσματα της.

Αναπνοή

Το να ξέρουμε να αναπνέουμε είναι απαραίτητο και πολύ πρακτικό για τη χαλάρωση. Είναι και ένας τρόπος για να γεμίσουμε ενέργεια μετά από μία πιεστική ημέρα:

— ξαπλώστε σε επιφάνεια μάλλον σκληρή (π.χ. χαλί)

—         αναπνέετε μόνο με την κοιλιά, κάνοντας να περάσει ο αέρας από το θώρακα (δίχως να τον σηκώσετε) μέχρι να γεμίσει η κοιλιά. Πρέπει να νιώσετε την αίσθηση ότι η κοιλιά υψώνεται ενώ γεμίζει αέρα

—         να παραμείνετε γεμάτοι αέρα για διάρκεια 3-4 καρδιακών παλμών

—         ν' αδειάσετε σιγά σιγά την κοιλιά, κρατώντας το θώρακα σταθερό

—         χαλαρώστε το θωρακικό κλωβό, αδειάζοντας όλο τον αέρα που υπάρχει στις αναπνευστικές οδούς. (Συνολική διάρκεια της φάσης αυτής και της προηγούμενης περίπου 8 καρδιακοί παλμοί)

—         να παραμείνετε δίχως αέρα για 3-4 καρδιακούς παλμούς

—         αρχίστε από την αρχή (ελάχιστο όριο 5 φορές, ανώτερο 20).

Ένας αναπνευστικός κύκλος διαρκεί 20-25 δευτερόλεπτα. 10 φορές απαιτούν λοιπόν 5 λεπτά, 20 φορές 10 λεπτά περίπου κ.λπ. (Υ.Γ. για να μετρήσετε τους κτύπους φτάνει να ακουμπήσετε τα δάκτυλα στην καρδιά ή την παλάμη).

Διαλογισμός

Ο διαλογισμός που ξεπερνά τα όρια της κοινής γνώσης, πολύ της μόδας σήμερα και συνηθισμένος στις διάφορες μυστικιστικές θρησκευτικές οργανώσεις της Ασίας, έρχεται από την Ινδία και η ιστορία του πηγαίνει πολύ πίσω χρονικά. Είναι μία τεχνική απλή που μπορεί να εφαρμοσθεί απ' όλη την οικογένεια, πολύ χρήσιμη και απαραίτητη για να εξασφαλίσετε σε πολύ λίγο χρόνο ψυχική ηρεμία και πνευματική ισορροπία.

—         Καθισμένοι, ή ξαπλωμένοι κατά τον τρόπο που είπαμε πιο πάνω: Διαλέξτε έναν τόπο ήσυχο και ευχάριστο (ακόμη και υπό το οικογενειακό σας περιβάλλον)

—         κλείστε τα μάτια και αναπνεύστε σιγά ακολουθώντας την παραπάνω μέθοδο συγκεντρωμένοι στο κύμα αέρα, που κτυπάει τους ρώθωνες (αίσθηση φρεσκάδας)

—         να σκεφθείτε μόνο τον αέρα που εισπνέετε και εκπνέετε

—         αν νιώσετε και την παραμικρή αφηρημάδα, διώξτε τις σκέψεις και συγκε-ντρωθείτε στο ρυθμό της αναπνοής

—         διαλογισθείτε για 5-10 λεπτά αλλά ποτέ περισσότερο από 20. Μπορείτε να βάλετε ένα ξυπνητήρι, για να αποφεύγετε να κοιτάτε συνεχώς το ρολόι. Αυτού του είδους ο διαλογισμός είναι γνωστός για τα διάφορα ψυχολογικά και φυσιολογικά ευεργετικά του αποτελέσματα, όπως μείωση του καρδιακού ρυθμού καθώς και μείωση του ποσοστού του γαλακτικού οξέος στο αίμα.

Χαλάρωση (2-3 λεπτά) Μπορείτε να διαλέξετε ανάμεσα σε 3 βασικές θέσεις, όλες απλούστατες.

—         Καθισμένοι με τα χέρια στους μηρούς ή στα μπράτσα της πολυθρόνας, η παλάμη γυρισμένη προς το ταβάνι και ο αντίχειρας να ακουμπά το δείκτη (κάνοντας ένα είδος κύκλου). Χαλαρώστε λοιπόν όλους τους μυς, αρχίζοντας από τη μία άκρη του σώματος και πηγαίνοντας σιγά σιγά προς την άλλη, π.χ. αρχίζετε χαλαρώνοντας τα δάχτυλα των ποδιών, μετά τους αστραγάλους, τη γάμπα, το μηρό, την κοιλιά και συνεχίστε μέχρι το κεφάλι

—         ξαπλωμένοι στην πλάτη, με τους βραχίονες κατά μήκος του σώματος και την παλάμη γυρισμένη προς τα πάνω. Μπορείτε να βάλετε μία μικρή μάσκα στα μάτια και ωτοασπίδες κεριού για να αποφεύγετε κάθε εξωτερικό θόρυβο

—         καθίστε στο πάτωμα με τις γάμπες δια-σταυρωμένες, σε στάση γιόγκα, με το στήθος ίσιο, τους βραχίονες κολλημένους στο σώμα και τις παλάμες στο πάτωμα, και γυρισμένες προς το ταβάνι. Ο αντίχειρας σε επαφή με το δείκτη (στη γνωστή θέση των γιόγκι).

Φροντίζοντας τη διατροφή

Για να μειωθεί το πρήξιμο Η δίαιτα «αντικολίτιδας». Είδαμε ήδη ότι η κολίτιδα δε δημιουργείται σχεδόν ποτέ από λανθασμένη διατροφή αλλά οφείλεται σε ψυχολογικές αιτίες και εντάσεις μη εξωτερικευμένες, που μετατρέπονται σε σωματική ενόχληση. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι αν τρώμε άτσαλα και δίχως κριτήριο δε θα επιβαρυνθεί η κατάσταση και δε θα αυξηθούν τα συμπτώματα. Είναι βασικό, λοιπόν, για όποιον υποφέρει από κολίτιδα που συνοδεύεται μάλιστα και από σχηματισμό αερίων, να προσαρμόσει την καθημερινή του δίαιτα, να την κάνει υγιεινότερη για να μπορέσει να αντιμετωπίσει τα πεπτικά του προβλήματα. Με λίγα λόγια πρόκειται για τον αποκλεισμό από το διαιτολόγιο μας των τροφών που πρόκειται να ταλαιπωρήσουν το εντερικό σύστημα.

Το πρωί: ζεστό άπαχο γάλα και ψωμί ολικής αλέσεως (1 ή 2 φέτες). Το μεσημέρι: ζυμαρικά καλά βρασμένα και βουτυρωμένα με ελαιόλαδο, και λίγο αλάτι, τυρί τύπου Crescenza, μία φέτα ψωμί ολικής αλέσεως, ένα μήλο, ένα ποτήρι ξηρό κόκκινο κρασί. Το βράδυ: ρυζόγαλο (με αποβουτυρωμένο γάλα), ή ριζότο, ζυμαρικά λευκά με λίγο βούτυρο, ψητό κρέας (μοσχαράκι ή γαλοπούλα ή κοτόπουλο), ψημένα λαχανικά στον ατμό με λίγο λάδι και αλάτι, 1 φέτα ψωμί ολικής αλέσεως, ένα ποτήρι ξηρό κόκκινο κρασί.

(Πίνετε νερό ολιγομεταλλικό τουλάχιστο VA ώρες μετά από τα γεύματα ή 30 λεπτά πριν από το επόμενο γεύμα). Αυτή η δίαιτα συστήνεται αλλά δεν είναι

ούτε απόλυτη, ούτε εξαιρετικά εγγυημένη. Πρέπει ν' ακολουθείται τις περιόδους της κρίσης (όταν η κολίτιδα παρουσιάζει έξαρση) αλλά τις άλλες ημέρες μπορείτε να τρώτε σχεδόν φυσιολογικά, έχοντας όμως πάντα κατά νου 3 απαγορευμένες τροφές, τις οποίες και πρέπει πάντα να αποφεύγετε.

ΦΟΥΣΚΩΜΕΝΗ ΚΟΙΛΙΑ: ΓΙΑΤΙ ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ, ΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ

Αυτό το φαινόμενο μπορεί να έχει διάφορες αιτίες. Η πρώτη και πιο διαδεδομένη αφορά τους μεγάλους πότες. Στους αλκοολικούς μεγάλο μέρος των καθημερινών θερμίδων απορροφάται υπό υγρή μορφή. Αυτό το επιπλέον υγρό δεν επιτρέπει στο στομάχι να επαναποκτήσει τις φυσιολογικές του διαστάσεις, όπως συμβαίνει με όποιον τρώει σε κανονικό ωράριο και πίνει λίγο ανάμεσα στα γεύματα. Η άλλη αιτία είναι η αεροφαγία. Αυτή η ενόχληση δεν πρέπει να συγχέεται με τον τυμπανισμό, και συνίσταται κυρίως στο ότι ο πάσχων καταπίνει μαζί με την τροφή του και μεγάλες ποσότητες αέρα: μέρος του εισπνεόμενου αέρα, αντί να φεύγει με την εκπνοή, πηγαίνει στο στομάχι και το φουσκώνει. Η αεροφαγία δίνει στο στομάχι μια διάταση που το κάνει να μοιάζει με μπαλονάκι. Η ενόχληση αυτή έχει σχεδόν πάντα ψυχοσωματικές αιτίες και κτυπά κυρίως τα νευρικά και αγχώδη άτομα. Ο τρίτος λόγος είναι η κακή θέση της σπονδυλικής στήλης: όποιος υποφέρει από κυφωτική λόρδωση (λεκάνη μπροστά, πλάτη κυρτή) έχει συχνά ένα στομάχι πιο εξογκωμένο.

Τέλος, δεν πρέπει να υποτιμούμε τις ποικίλες παθήσεις της κοιλιακής χώρας, που μπορούν να διογκώσουν την κοιλιά. Οι παθήσεις αυτές είναι δυνατόν να αφορούν αυτή καθαυτή την κοιλιακή χώρα, ή το κοιλιακό τοίχωμα, ή τα σπλάχνα που αυτή περικλείει.

Για να «τορνεύσετε» την κοιλίτσα

Δίαιτα-blitz για μια εβδομάδα

Συμβαίνει σε όλους και σε όλες να παίρνουν 1 ή 2 κιλά δίχως να το καταλαβαίνουν. Φτάνουν ελάχιστα πλούσια δείπνα, κάποιο απεριτίφ εκτός προγράμματος, κάποια γενέθλια φίλων ή λίγες στιγμές λαιμαργίας και η ζημιά έγινε. Δεν πρόκειται μόνο για παχυσαρκία (με τον όρο αυτό εννοούμε την αύξηση του βάρους κατά περισσότερο του 15%). Από τη στιγμή που τίθεται σε λειτουργία ο μηχανισμός πάχυνσης, ο μεταβολισμός επιβραδύνεται. Κάθε θερμίδα αντί να καεί μετατρέπεται σε λίπος. Προσοχή, λοιπόν, στην κοιλίτσα. Είναι ένα από τα πρώτα σημεία του σώματος που πλήττονται από την παχυσαρκία (κυρίως στους άνδρες), αλλά και ένα από τα πιο εύκολα στην αντιμετώπιση του για να επανέλθουμε στη φυσιολογική μας κατάσταση.

Φτάνει λίγη προσοχή και θέληση και τότε όλα θα γίνουν όπως πριν. Η δίαιτα που προτείνουμε μελετήθηκε μόνο για 1 εβδομάδα αλλά μπορεί αυτή ν' ακολουθηθεί για έναν ολόκληρο μήνα. Είναι τέλεια ισορροπημένη και επιτρέπει να διάγετε μια ενεργητική ζωή δίχως κανένα πρόβλημα. Πρέπει βέβαια να ακολουθηθεί πιστά και χωρίς «ζαβολιές».

Το πρωί: καφές ή τσάι δίχως ζάχαρη (επιτρέπεται η χρήση γλυκαντικών). Ένα φλιτζάνι άπαχου γάλατος με 30-40 γρ. καλαμποκιού (corn flakes), 2 αβγά, ένα χυμό ή ένα ολόκληρο φρούτο. Το μεσημέρι: 1 μερίδα σύνθετου υπερπρωτεϊνικού μείγματος (πωλείται σε όλα τα φαρμακεία), διαλυμένο σε νερό ή σε άπαχο γάλα. Αυτό περιέχει (εκτός από πρωτεΐνες) μεταλλικά άλατα, βιταμίνες, φρουκτόζη και γι' αυτόν το λόγο αποτελεί μία πλήρης και υγιεινή τροφή προσφέροντας μόνο 250 θερμίδες. Επιπλέον έχει το πλεονέκτημα ότι μας κρατάει χορτάτους μέχρι το βράδυ, χωρίς προβλήματα, λιγούρες, γουργουρίσματα κ.λπ. Χάρη στις ειδικές ουσίες που στρωματοποιούνται στο τοίχωμα του στομάχου, απαγορεύουν την παραγωγή γαστρικού υγρού και την πρόκληση υπογλυκαιμίας. Το βράδυ: μείγμα από λαχανικά, 200 γραμ. άπαχου κρέατος (οποιοσδήποτε τύπος, ακόμη και το χοιρινό), ψημένο στο φούρνο ή την ψησταριά. Μία πλούσια μερίδα ψημένων λαχανικών με λάδι, και το σχετικό αλατοπίπερο (αν θέλετε). Στο μείγμα λαδιού και αλατοπίπερου μπορούν να παραμείνουν οι αγκινάρες για λίγη ώρα πριν φαγωθούν ωμές (σε 15gr. λαδιού, πιπεριού και λίγο αλάτι), φρουτοσαλάτα με φρέσκα φρούτα και την προσθήκη λίγης ζάχαρης ή αντί για φρουτοσαλάτα μπορείτε να φάτε παγωτό με φρούτα.

Η κοιλιά,

το κέντρο της ύπαρξης μας

Εάν παρατηρήσουμε την ανθρώπινη εικόνα, όπως φαίνεται στο σχέδιο του Λεονάρντο, βλέπουμε ότι το σώμα μας με τα 5 άκρα (κεφάλι, βραχίονες, δύο γάμπες) μοιάζει με αστέρι. Ενώ όμως αυτά τα άκρα (κεφάλι, χέρια και πόδια) είναι κινητά και ευαίσθητα, το κέντρο του αστέρα μας (ο κορμός) είναι σχετικά ακίνητος και λιγότερο ευαίσθητος στις εξωτερικές επιδράσεις. Έχουμε φθάσει να θεωρούμε το κεφάλι σαν το κέντρο της ενσύνειδης ζωής, αναφερόμενης προς τα έξω, και την κοιλιά σαν το κέντρο της ασύνειδης ζωής, της μυστικής. Τι είναι λοιπόν αυτή η κοιλιά; Από φυσιολογικής απόψεως είναι ένα είδος μπάλας, φτιαγμένη από ισχυρούς μυς και περιορισμένη πάνω και κάτω από το διάφραγμα και τους περινεϊκούς μυς, που ενώνονται μεταξύ τους με άλλους μυς (οσφυϊκούς, κοιλιακούς κ.λπ.) που εγγυώνται στο στήθος σταθερότητα και σφρίγος. Το σημείο αναφοράς αυτών των μυών είναι οι κάτω σπόνδυλοι (ιεροί-οσφυϊκοί), τα οστά της λεκάνης και τα κάτω πλευρά. Λίγο ή πολύ στο κέντρο αυτής της μπάλας βρίσκεται το κέντρο βαρύτητας του σώματος στο οποίο συγκλίνουν όλες οι ζωτικές δυνάμεις μας. Στην κοιλιά έχουν τη βάση τους όλα τα πεπτικά όργανα, ρυθμισμένα από βλαστικούς μηχανισμούς: δεν ασκούμε κανένα έλεγχο στο συκώτι μας, στο κόλον και δεν μπορούμε να ελέγξουμε την καλή ή κακή τους λειτουργία, η οποία δεν εξαρτάται από τη θέληση μας.

Εκτός από το πεπτικό σύστημα, η κοιλιά φιλοξενεί και άλλα όργανα, όχι λιγότερο σημαντικά, από τα οποία εξαρτώνται η διαιώνιση του είδους μας και η μετάδοση των κληρονομικών χαρακτήρων από το γονέα στο παιδί. Χάρη στα σεξουαλικά όργανα γίνεται η πιο βαθιά επαφή ανάμεσα σε δύο ανθρώπινα πλάσματα διάφορου φύλου. Η μητέρα θα δώσει ζωή στο παιδί και θα το νιώσει να μεγαλώνει μέσα της: μητέρα και παιδί επικοινωνούν με τον ομφάλιο λώρο. Είναι λοιπόν πολύ δύσκολο ν' αρνηθούμε τη σημασία της κοιλιάς. Ενώ λοιπόν η μεγάλη της σημασία αναγνωρίζεται στην Ανατολή, αντίθετα δεν εκτιμάται δεόντως από το δυτικό πολιτισμό, ο οποίος από την Αναγέννηση και μετά έδωσε προτεραιότητα στο κεφάλι ως έδρα της διάνοιας και της θέλησης. Για τους Κινέζους η κοιλιά είναι το πνεύμα του ανθρώπου που ενώνεται στο σημείο αυτό με το σώμα. Οι Ιάπωνες ονομάζουν hara τόσο το στομάχι όσο και τις ψυχολογικές συνθήκες του κάθε ατόμου, το οποίο μέσα από την ηρεμία αυτών των οργάνων βρίσκει δύναμη και ισορροπία. Αυτό ερμηνεύει και το ότι όλες οι απεικονίσεις του Βούδα τον παρουσιάζουν πάντα με μια κοιλιά τόσο μεγάλη και τόσο ευδιάκριτη. Στη δυτική ιατρική η κοιλιά χωρίζεται νοητά σε 9 τμήματα, το καθένα από τα οποία αντιστοιχεί και σε κάποιο σπλάχνο. Τα 9 αυτά τμήματα που σχηματίζονται αν φέρουμε τέσσερις νοητές γραμμές (δύο οριζόντιες και δύο κάθετες) είναι τα εξής: 1. δεξιό υποχόνδριο, 2. κυρίως επιγάστριο, 3. αριστερό υποχόνδριο, 4. δεξιά πλάγια κοιλιακή χώρα, 5. ομφαλική χώρα, 6. αριστερή πλάγια κοιλιακή χώρα, 7. δεξιός λαγόνιος βόθρος (βουβωνική χώρα), 8. υπογάστριο, 9. αριστερός λαγόνιος βόθρος (βουβωνική χώρα).

Έτσι, ο ομφαλός, στο κέντρο, αντιστοιχεί στο λεπτό έντερο, την κύστη και τη μήτρα, το δεξιό υποχόνδριο στο συκώτι, ενώ το αριστερό στη σπλήνα, το δεξιό πλάγιο της κοιλιάς στον ανιόν κόλον του παχέος εντέρου, ενώ το αριστερό πλάγιο αντιστοιχεί στο κατιόν κόλον. Η δεξιά βουβωνική περιοχή αντιστοιχεί στο τυφλό έντερο, ενώ η αριστερή περιοχή αντιστοιχεί στο σιγμοειδές. Τέλος, το οπίσθιο κοιλιακό τοίχωμα αντιστοιχεί στους δύο νεφρούς που βρίσκονται εκατέρωθεν της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης.

Η ΚΟΙΛΙΑ: ΕΝΑ ΑΝΤΡΙΚΟ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟ

Εάν ένας άνδρας παχύνει, η περιοχή που πρώτιστα πλήττεται είναι η κοιλιά. Εάν μία γυναίκα πάρει βάρος, στις 9 από τις 10 των περιπτώσεων, το βάρος αυτό θα φανεί στους γλουτούς και στους μηρούς. Η απάντηση βρίσκεται στην ύπαρξη ενός ενζύμου παρόντος στους όρχεις του άνδρα. Το ένζυμο αυτό έχει μία καταστρεπτική ενέργεια σε σχέση με το συνδετικό ιστό, δηλαδή στο σύνολο των ιστών που παρακρατούν λίπη και υγρά, δημιουργώντας την κυτταρίτιδα. Μόλις σχηματιστεί αυτός ο ιστός, τίθεται σε λειτουργία το εν-λόγω ένζυμο: η δημιουργία των «μαξιλαριών» μπλοκάρεται από την αρχή. Σ' αυτή την περίπτωση το υπόλοιπο λίπος διαλέγει κατά κύριο λόγο την κοιλιακή περιοχή. Στις γυναίκες το λίπος αυτό συγκεντρώνεται στις περιοχές που είναι πιο πλούσιες σε συνδετικό ιστό (μηροί, γλουτοί κ.ο. κ.) και μεταμορφώνεται σε εγκλωβισμένο λίπος και κυτταρικό. Εάν βέβαια η αύξηση του βάρους είναι πολύ μεγάλη, το λίπος θα χτυπήσει την κοιλιά: αλλά δε θα συγκεντρωθεί στο στομάχι όπως του άνδρα. Αυτό βέβαια δεν αφορά όλες τις γυναίκες. Μερικές δε θα υποφέρουν ποτέ από κυτταρίτιδα. Είναι αυτές που έχουν αρρενωπή τάση, δηλαδή ορισμένα ανδρογενή ορμονικά χαρακτηριστικά. Στις περιπτώσεις πάχους, οι γυναίκες αυτές αντιδρούν όπως και οι άνδρες: συγκεντρώνουν το κινητό λίπος γύρω από τη μέση και το στομάχι. Πρόκειται λοιπόν για μικρή ζημιά, γιατί το λίπος αυτό καταπολεμάται πιο εύκολα.

Μια άλλη διαφορά που αφορά την ανδρική και γυναικεία φυσιολογία σε ό,τι έχει σχέση με την κοιλιά: στους άνδρες είναι τεντωμένη, γεμάτη, ενώ στις γυναίκες είναι πιο χαλαρή, όμοια με άδειο σακί. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο άνδρας, ακόμα και ο αγύμναστος, διαθέτει κοιλιακούς μυς πιο τονωμένους. Όταν συγκεντρώνεται το λίπος, οι μύες αυτοί παραμένουν πάνω-κάτω οι ίδιοι, με μόνη διαφορά ότι σπρώχνονται προς τα εμπρός. Το αποτέλεσμα είναι μια κοιλιά τεντωμένη και σκληρή παρ' όλη τη σύσπαση.

Στις γυναίκες, αντίθετα, οι κοιλιακοί μύες χαλαρώνουν πολύ εύκολα εάν δεν ασκούνται.

Οι διάσημοι κοιλαράδες: ποιος μπορεί να έχει μία «σημαντική» κοιλιά;

Πριν ο Κότζακ, ο πιο φαλακρός αστυνομικός του κόσμου, γίνει διάσημος, ο Rex Stout είχε δημιουργήσει το πρότυπο του Nero Wolfe, γνωστού για την εξυπνάδα του, για την αγάπη του στο χορό, την αδυναμία του στις ορχιδέες και το πάθος για το καλό φαγητό, όπως φαίνεται και απ' την ...κορμοστασιά του καθώς και από την κοιλιά του που έχει αξιοσημείωτες διαστάσεις. Πράγμα που σημαίνει ότι μπορείτε να γίνετε γνωστοί και διάσημοι χάρη σε μια κοιλιά διαστάσεων, εκτός γραμμής και εκτός αισθητικής. Αυτό το αποδεικνύουν ο Χίτσκοκ, ο πρόλογος του οποίου στα φιλμ του ήταν ακριβώς το προφίλ του που αντανακλούσε το πάθος του και τη σπιρτάδα του, ο Όρσον Ουέλλες, διάσημος ηθοποιός και σκηνοθέτης, ο Όλιβερ Χάρντυ (ο γνωστός μας Χοντρός) σε μεγάλη αντίθεση με το λεπτό συνάδελφο του Σταν Λόρελ (το γνωστό μας Λιγνό), στην Ιταλία ο μεγάλος Tino Buazzelli, που έκανε στην τηλεόραση το Nero Wolfe, και ο κατάλογος θα μπορούσε να συνεχίσει και να μην έχει τέλος... Μα τι σημασία είχε πάντα η κοιλιά στις κοινωνικές σχέσεις και στη δύναμη; Δίχως αμφιβολία παρουσιάζει το φτασμένο άνδρα που έχει μία θέση περιωπής, που μπορεί να δίνει διαταγές, να εκδίδει νόμους, να ασκεί επιβολή! Αλλά στη γυναίκα; Σ' αυτήν την περίπτωση η γυναίκα δίνει εντελώς διαφορετική εντύπωση και κυρίως χρησιμοποιείται για να χαρακτηρίσει τις γυναίκες που βρίσκονται σε κάποια ηλικία και κυρίως εκείνες που πέρασαν τη ζωή τους στην κουζίνα, που δεν έχουν ποτέ εργαστεί, που είναι εν ολίγοις ο κλασικός τύπος της «αιώνιας νοικοκυράς» ή πρόκειται για μίαν ακραία περίπτωση διαχωρισμού; Ποιος ξέρει;

Πάντως σήμερα η κοιλιά για τους μεγάλους και ισχυρούς δεν είναι ο αυστηρός και απαράβατος κανόνας, αντίθετα μάλιστα ο μοντέρνος μπίσνεσμαν, ο σημερινός τεχνοκράτης κάνει τα πάντα να αποβάλει το υπερβολικό λίπος και λατρεύει να επιδεικνύεται στο γιο του δίχως ίχνος κοιλιάς!!!

Κοιλιακός τύπος

Αν παρατηρήσουμε προσεκτικά τον κύριο της φωτογραφίας θα διαπιστώσουμε δύο κύρια χαρακτηριστικά που θα μπορούσαν να χαρακτηρίσουν όλους τους γνωστούς μας «κοιλαράδες»: ανάπτυξη της υπογάστριας περιοχής, ενώ στην επιφάνεια του προσώπου παρατηρείται ανάπτυξη στο κάτω μέρος του. Τούτο πρωτοδιατυπώθηκε από τους γιατρούς Sigaud και Mac Aubiffe, οι οποίοι και πρωτοχρησιμοποίησαν τον όρο «κοιλιακός τύπος» για να χαρακτηρίσουν όλα τα υπερβολικά παχύσαρκα άτομα. Στα άτομα αυτού του τύπου το υπογάστριο συμπιέζει προς τα πάνω μια πλατιά, αλλά κοντή θωρακική κοιλότητα. Ο αυχένας είναι βραχύς και εύσαρκος και οι ώμοι στενοί και ελαφρά κυρτοί. Η γωνία, την οποία σχηματίζει το ξιφοειδές οστό, είναι ανοιχτή και η απόσταση μεταξύ των τελευταίων πλευρών και των ιλιακών οστών αρκετά μεγάλη. Στο πρόσωπο, τέλος, η ανάπτυξη της στοματικής περιοχής έχει σαν αποτέλεσμα την εμφάνιση στενού μετώπου.

Ειδικά για εκείνη

Πώς να αποκτήσετε την προηγούμενη όμορφη γραμμή σας

Όλες οι γυναίκες μετά τον τοκετό έχουν μία κοιλιά πιο έντονη και πιο χαλαρή από πριν. Ο λόγος είναι ότι οι ιστοί, μετά από όλους αυτούς τους μήνες που βρίσκονταν κάτω από όλο και πιο μεγάλη ένταση, καθώς επίσης και με τις συσπάσεις της μήτρας, παραμένουν πλαδαροί, τουλάχιστον για τους επόμενους μετά τη γέννα μήνες. Η ικανότητα αυτή των ιστών (δερματικοί-μυϊκοί) να ξαναβρούν τον τόνο και τη φόρμα της προηγούμενης περιόδου διαφέρει από άτομο σε άτομο, η αποκατάσταση δε έχει σχέση τόσο με την ηλικία όσο και με παράγοντες κληρονομικούς. Οι πιο τυχερές γυναίκες είναι αυτές που έχουν δέρμα με υψηλό ποσοστό ελαστικών ινών. Δε θα έχουν ποτέ ραγάδες και δε θα δυσκολευτούν να ξαναβρούν την προηγούμενη φόρμα τους.

Οι άλλες θα πρέπει να τις αντιμετωπίσουν, όπως επίσης και την κοιλιά, που φαίνεται σαν να «ξαναμπαίνει» στη θέση της. Η γυμναστική λοιπόν είναι σημαντική, και πρέπει να αρχίσει ευθύς μόλις επιστρέψετε στο σπίτι. Φτάνουν λίγες εβδομάδες για να έ-χετε κάποια ενθαρρυντικά αποτελέσματα. Αυτό όμως δεν είναι δικαιολογία για να επανέλθετε στις καθιστικές σας συνήθειες και πρέπει ν' αποτελέσει την αρχή μιας καινούριας υγιεινής της ζωής, με μία καινούρια γνώση του σώματος και των αναγκών του. Το πρόβλημα των ραγάδων, τέλος, θα πρέπει να το αντιμετωπίσετε προληπτικά, από την αρχή της εγκυμοσύνης. Υπάρχουν στο εμπόριο πολλές κρέμες και κάποια απ' αυτές σίγουρα θα σας συστήσει ο γιατρός σας.

Όταν το σώμα φουσκώνει ενδιαφέρει το γυναικολόγο

Οι ασθένειες του γεννητικού συστήματος των γυναικών προκαλούν αύξηση του μεγέθους της κοιλιάς. Σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει με το πάχος, πρόκειται κυρίως για περιοδική αύξηση, που εμφανίζεται για λίγες ημέρες. Αυτές οι ασθένειες πλήττουν τις γυναίκες που βρίσκονται σε ηλικία γονιμοποίησης και είναι μητρικά ινώματα, όγκοι (καλοήθεις-κακοήθεις). Άλλες μορφές διόγκωσης εν τη γενέση τους - όταν το σύμπτωμα είναι εμφανές - μπορούν να λυθούν σε σύντομο χρόνο. Και η εμμηνόπαυση μπορεί να είναι λόγος αύξησης του όγκου της κοιλιάς. Οι ορμονολογικές -ενδοκρινικές αλλαγές που παρουσιάζονται αυτή την περίοδο προκαλούν μία χαλάρωση και ατροφία των κοιλιακών μυών. Οι συνέπειες είναι ότι η κοιλιά χαλαρώνει γιατί τα όργανα σπρώχνονται προς τα εμπρός, πιεζόμενα ενάντια στο κοιλιακό τοίχωμα. Αυτό προ-καλεί τη δημιουργία ενός δερματικού ιστού πάνω από την κοιλιά. Όλα αυτά μπορείτε να τα αποφύγετε με μία υγιεινή ζωή, λίγη γυμναστική, λίγα σπορ και έτσι θα καταφέρετε να διατηρήσετε μία γυμνασμένη κοιλιά ακόμη και σε προχωρημένη ηλικία.

Σ' ό,τι αφορά το αντισυλληπτικό χάπι, δεν προκαλεί καμία αύξηση στο μέγεθος της κοιλιάς. Σε μερικές περιπτώσεις παρουσιάζεται συγκέντρωση νερού με συνέπεια την αύξηση βάρους κατά 2-3 κιλά.

Οι ραγάδες: τι μπορεί να γίνει

Οι ραγάδες, που εμφανίζονται στο στήθος, το στομάχι, τους μηρούς, είναι φαινόμενο το οποίο κατά βάση προκαλείται στις εγκύους ή κατά τις δίαιτες, από την απότομη μεταβολή βάρους του σώματος. Τόσο το απότομο αδυνάτισμα όσο και η απότομη πάχυνση μπορεί να τις προκαλέσουν, γιατί το δέρμα εξαναγκάζεται να τεντωθεί ή να συρρικνωθεί πέρα από το φυσιολογικό. Όταν το δέρμα αναγκάζεται να τεντωθεί περισσότερο από τα όρια της φυσικής του ελαστικότητας, ελαττώνεται η ελαστίνη που βρίσκεται σε χαμηλότερα στρώματα κι έτσι δημιουργούνται οι ραγάδες. Στα αρχικά στάδια, το χρώμα που εμφανίζουν έχει ροζ ή μπλε απόχρωση, η οποία σταδιακά γίνεται λευκή. Σ' αυτή την περίπτωση η θεραπεία είναι εξαιρετικά δύσκολη (και όχι πλήρης), γι' αυτό η καλύτερη λύση είναι η σωστή πρόβλεψη. Φροντίστε από τα πρώτα στάδια της εγκυμοσύνης να περιποιείστε σωστά το δέρμα σας. Οι γυναικολόγοι πολύ συχνά συνιστούν στις πελάτισσες τους να απλώνουν στην κοιλιά τους από τον τέταρτο μήνα της κύησης λάδια φαγητού. Οι ραγάδες δεν εμφανίζονται σ' όλες τις γυναίκες το ίδιο, κι αυτό γιατί εξαρτώνται από τον τύπο του δέρματος και από την ελαστίνη. Όσο πιο ελαστικό είναι το δέρμα τόσο λιγότερες θα είναι οι ζημιές. Αυτό οφείλεται σε επίκτητους παράγοντες. Μέχρι τώρα η κύρια θεραπεία που όμως αποδείχθηκε εξαιρετικά δύσκολη ήταν η ιοντοθεραπεία που βασίζεται στη μεταφορά στα βαθιά στρώματα του δέρματος διάφορων ιατρικών ουσιών.

Μια κοιλιά καλά σχηματισμένη και επίπεδη

μέχρι και σε προχωρημένη ηλικία είναι αποτέλεσμα μιας ισορροπημένης και υγιεινής ζωής, χωρίς υπερβολές στη δίαιτα

Αυτές έχουν σκοπό να αποκαταστήσουν την πληγή ενεργώντας στα ινοπλαστικά κύτταρα. Αλλά, όμως, έδωσε τόσο απογοητευτικά αποτελέσματα που δεν εφαρμόζεται πλέον. Η τελευταία είναι η θεραπεία με ακτίνες λέιζερ. Όσες γυναίκες έκαναν θεραπεία με λέιζερ παρουσίασαν αξιοσημείωτη βελτίωση. Το γιατί δεν είναι ακόμα γνωστό: το μόνο σίγουρο είναι ότι η ακτίνα λέιζερ - που φθάνει στα 3-4 εκ. στο νέο δέρμα - ενεργεί στα κύτταρα και εξουδετερώνει τις αντιαισθητικές ραγάδες. Η θεραπεία διαρκεί κάθε φορά μισή ώρα. Φτάνουν 10 φορές για να δείτε αξιοσημείωτη βελτίωση τόσο από πλευράς μεγέθους όσο και από πλευράς χρώματος του μέρους του δέρματος όπου είναι οι ραγάδες.

Πότε χρησιμεύει το νυστέρι

Σε ποιες περιπτώσεις χρησιμεύει η πλαστική χειρουργική; Ποιες είναι οι συνέπειες; Δεν πρέπει ποτέ να σκεφθούμε ότι μία επέμβαση μπορεί ν' αντικαταστήσει μία θεραπεία διαίτης. Η επέμβαση δεν μπορεί να λύσει όλα τα προβλήματα. Συνήθως χρησιμοποιείται όταν υπάρχει μεγάλη και εκτεταμένη χαλάρωση του δερματικού ιστού. Αυτή αφαιρείται μαζί με το λίπος που βρίσκεται από κάτω. Για να έχετε αυτό το αποτέλεσμα γίνεται μία τομή πάνω από το εφηβαίο, από τη μία πλευρά προς την άλλη της λεκάνης. Με αυτή την τομή μετακινείται ο λιπώδης δερματικός ιστός μέχρι τα πλευρά. Ο ομφαλός δεν ανυψώνεται μαζί με το δέρμα αλλά παραμένει στη φυσική του θέση, χάρη σε μία τομή γύρω από αυτόν.

Δημιουργείται λοιπόν μία κυκλική τρύπα στο δέρμα, που υψώνεται χωρίς κανένα πρόβλημα. Από τη στιγμή που θα αφαιρεθεί αυτό το κομμάτι δέρματος, τραβιέται προς τα κάτω μέχρι τη γραμμή της τομής. Όλο το δέρμα που πλεονάζει αφαιρείται, ύστερα, εφόσον τοποθετηθεί ο ομφαλός στην τρύπα που έγινε πριν. Η ποσότητα του αφαιρεθέντος ιστού είναι σημαντική. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να αφαιρεθούν από δύο έως και δέκα κιλά λίπους. Τελειώνοντας γίνεται η ραφή των άκρων. Πολλές φορές παρουσιάζεται το πρόβλημα οι κοιλιακοί μύες να είναι υπερβολικά χαλαρωμένοι και σε απόσταση μεταξύ τους. Σ' αυτή την περίπτωση γίνεται πρώτα πλαστική των μυών που πλησιάζουν ο ένας στον άλλο και συρράφονται, δίνοντας έτσι τόνο και σταθερότητα στο κοιλιακό τοίχωμα. Η επέμβαση χρειάζεται 6-7 ημέρες και η ανάρρωση 20 ημέρες. Μετά τους 3 μήνες καλό είναι ν'αρχίσετε γυμναστική για να ενδυναμώσει το μυϊκό σύστημα και για να διατηρήσετε περισσότερο τ' αποτελέσματα της επέμβασης. Μετά πρέπει ν' ακολουθήσετε μία καλή δίαιτα προσέχοντας να μην παχύνετε (το πάχος θα προκαλέσει ένταση στους ιστούς). Για τον ίδιο λόγο πρέπει ν' αποφεύγετε και η κύηση.

Το πρόβλημα των ουλών

Δεν υπάρχει εγχείρηση στην κοιλιά δίχως ουλές. Πρόκειται για μία μεγάλη ουλή που διατρέχει οριζόντια την κοιλιά, πάνω από το εφηβαίο. Με τον καιρό αυτή μικραίνει και γίνεται σχεδόν αόρατη. Πάντως μία τέτοια ουλή είναι καλύτερη και προτιμητέα από μία κοιλιά τελείως χαλαρή.

Και οι άνδρες μπορούν να χειρουργηθούν

Αυτό το είδος της εγχείρησης γίνεται περισσότερο στις γυναίκες γιατί το ποσοστό των χαλαρωμένων και πεσμένων κοιλιών είναι μεγαλύτερο σ' αυτές (π.χ. λόγω εγκυμοσύνης, ενδοκρινικών παραγόντων κ.ο.κ.). Αυτό μπορεί να συμβεί και στον άνδρα έπειτα από μία ισχυρή δίαιτα. Η επέμβαση είναι η ίδια με αυτή που γίνεται στη γυναίκα και διαφοροποιείται μόνο από την άποψη των ουλών: η μεγαλύτερη ποσότητα τριχών που υπάρχει στη ζώνη του εφηβαίου των αντρών καλύπτει καλύτερα την ουλή και επίσης ο άνδρας έχει λιγότερα ψυχολογικά προβλήματα στην παρουσία μιας ουλής απ' ό,τι μια γυναίκα.

Κοιλιαλγία

Η κοιλιαλγία αποτελεί το κύριο σύμπτωμα των κοιλιακών παθήσεων και μπορεί να οφείλεται σε ποικίλες και διαφορετικές μεταξύ τους αιτίες. Ο οξύς κοιλιακός πόνος είναι ιδιαίτερα εμφανής και στην περίπτωση αυτή η καλή κλινική πορεία του ασθενή εξαρτάται άμεσα από την έγκαιρη διάγνωση και τη σωστή αντιμετώπιση του αιτίου. Συχνός, επίσης, είναι και ο χρόνιος κοιλιακός πόνος, που αναγκάζει τον ασθενή να επισκέπτεται συχνά το γιατρό και που όχι σπάνια οφείλεται σε ασαφείς αιτίες. Η διερεύνηση του κοιλιακού πόνου απαιτεί τον καθορισμό των κύριων χαρακτηριστικών του. Έτσι, ο κοιλιακός πόνος μπορεί να είναι διάχυτος και γενικευμένος σ' ολόκληρη την κοιλιακή χώρα ή να εντοπίζεται από τον ασθενή σε συγκεκριμένη περιοχή της κοιλιάς. Συχνά ο κοιλιακός πόνος επεκτείνεται ως προς άλλες περιοχές του σώματος. Έτσι, επί οξείας παγκρεατίτιδας αντανακλά προς τη ράχη, επί οξείας σκωληκοειδίτιδας στο δεξιό λαγόνιο βόθρο, επί οξείας χολοκυστίτιδας στο δεξιό υποχόνδριο, επί κολικού του νεφρού κατά μήκος του ουρητήρα προς τα γεννητικά όργανα κ.λπ. Η ένταση του κοιλιακού πόνου δεν συμβαδίζει πάντοτε με τη βαρύτητα της νόσου. Αντίθετα, ένας ήπιος πόνος μπορεί να κρύβει μια σοβαρή πάθηση. Ο κοιλιακός πόνος μπορεί να εισβάλει απότομα ή να εγκατασταθεί προοδευτικά και να είναι συνεχής ή να υποχωρεί και να επανεμφανίζεται κατά περιόδους. Συνήθως, ο κοιλιακός πόνος προηγείται, ακολουθεί ή συνοδεύεται από άλλα γενικά ή ειδικά συμπτώματα. Έτσι, η ναυτία και ο εμετός συνοδεύουν συχνά τον κοιλιακό πόνο και πολλές φορές αποτελούν αντανακλαστική αντίδραση του οργανισμού στον έντονο πόνο. Συχνές επίσης είναι οι διαταραχές της κινητικότητας του εντέρου, που εμφανίζονται με τη μορφή της διάρροιας ή της δυσκοιλιότητας, που μπορεί να φθάσει μέχρι πλήρη επίσχεδη αερίων και κοπράνων, όπως συμβαίνει στον ειλεό του εντέρου. Η παρουσία ίκτερου ή αιματουρίας προσανατολίζει σε παθήσεις του ήπατος, των χοληφόρων, του παγκρέατος ή των νεφρών. Εκτός όμως από τις κοιλιακές παθήσεις, πόνο στην κοιλιά προκαλούν και μια σειρά άλλες παθήσεις και κυρίως των πνευμόνων, της καρδιάς, της σπονδυλικής στήλης και του κεντρικού νευρικού συστήματος. Επίσης, μεταβολικές και ενδοκρινικές παθήσεις, όπως ο σακχαρώδης διαβήτης, αγγειακές ή λοιμώδεις νόσοι, μπορεί να εκδηλώνονται με κοιλιακό πόνο. Τέλος, κοιλιακός πόνος παρατηρείται σε μια σειρά ψυχοσωματικές παθήσεις ή και ψυχώσεις, όπως στην ενδογενή μελαγχολία. Η απόδοση, όμως, του κοιλιακού πόνου σε ψυχική διαταραχή πρέπει να γίνεται με μεγάλη επιφύλαξη και αφού έχει αποκλειστεί τυχόν παθολογικό οργανικό αίτιο, με λεπτομερή κλινικό και εργαστηριακό έλεγχο.

«Κοιλιακή ημικρανία»

 Με το όρο αυτό αναφέρουν οι γιατροί τους συχνούς κοιλιακούς πόνους που ταλαιπωρούν πολλά μικρά παιδάκια. Σε μικρό ποσοστό των παιδιών αυτών υπάρχει κάποιο σοβαρό οργανικό πρόβλημα στους νεφρούς ή το στομάχι. Σε ακόμη μικρότερο ποσοστό η κατάσταση αυτή οφείλεται σε κάποια τροφική αλλεργία. Πάντως, αν το παιδί σας υποφέρει από κάποιο έντονο κοιλιακό πόνο μην αδιαφορήσετε. Συμβουλευθείτε αμέσως το γιατρό σας' ίσως να πρόκειται για κρίση σκωληκοειδίτιδας. Οι πόνοι αυτοί σταματούν συνήθως με την εφηβεία.

Ο ΕΜΜΗΝΟΡΡΥΣΙΑΚΟΣ ΠΟΝΟΣ ΤΗΣ ΚΟΙΛΙΑΣ

Κάθε μήνα το 80Ψο των γυναικών παραπονείται για ενοχλήσεις και πόνους έντονους πριν και κυρίως κατά τη διάρκεια της εμμηνορρυσίας. Πρόκειται για έναν αγαθό πολύ διαδεδομένο πόνο που λύνεται με τη χρήση πολλών αναλγητικών. Οι ίδιοι οι γυναικολόγοι συστήνουν θεραπείες που δεν έχουν ιδιαίτερα αποτελέσματα, ή προτείνουν το αντισυλληπτικό χάπι ή και μία... εγκυμοσύνη. Από πού προέρχονται αυτοί οι πόνοι; Το φαινόμενο λέγεται δυσμηνόρροια και προκαλείται από τις συσπάσεις των μητρικών μυών για να διώξουν το αίμα και το βλεννώδη φθαρμένο υμένα. Υπάρχουν άλλα βοηθήματα εκτός από τα φαρμακολογικά; Υπάρχουν φυσικές γυμναστικές ασκήσεις (π.χ. αεροβική) που προσφέρουν φυσική και ψυχική χαλάρωση. Οι ασκήσεις έχουν ως σκοπό ν' αυξήσουν την οξυγόνωση του αίματος. Άρα το αποτέλεσμα είναι μία καλύτερη κυκλοφορία, μία πιο βαθιά αναπνοή και ένα χαλάρωμα των κοιλιακών μυών, δίχως να υπολογίσουμε και τα ψυχολογικά αποτελέσματα.

Σας προτείνουμε 2 απλές αλλά και αποτελεσματικές ασκήσεις:

1)         Δίνει ανακούφιση στον πόνο της πλάτης και βοηθά στις κοιλιακές κράμπες. Στα γόνατα, χέρια στο έδαφος, γάμπες ανοιχτές ελαφρώς, κεφάλι προς τα πίσω, κάντε την πλάτη τοξοειδή, σπρώχνοντας τους κοιλιακούς μυς προς τα μέσα και έξω συγχρόνως με την αναπνοή: Μετρήστε σιγά σιγά μέχρι το 10, χαλαρώστε και επαναλάβετε πολλές φορές, όσες περισσότερες μπορείτε.

2)         Καθίστε στις φτέρνες, αφεθείτε να γλιστρήσετε προς τα εμπρός μέχρι ν' ακουμπήστε με το πρόσωπο στο πάτωμα, κρατώντας τους βραχίονες χαλαρούς προς τα πλευρά. Αφήστε το σώμα σας να «πλαδαρέψει». Αποφύγετε να κυρτώνετε την πλάτη σας και να τεντώνετε τους μυς του λαιμού. Κλείστε τα μάτια και αναπνεύστε βαθιά με κανονικό ρυθμό, προσπαθώντας να χαλαρώσετε τελείως μέχρι να αμβλυνθεί ο πόνος. Σηκωθείτε σιγά σιγά και παραμείνετε καθισμένοι στην αρχική θέση για λίγα λεπτά.