ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ

Το «κολατσιό» στο σχολείο πρέπει να ικανοποιεί τα ισχύοντα διαιτητικά κριτήρια, για να αποφευχθούν συχνά λανθασμένες διαιτητικές συνήθειες.

Η σίτιση παίζει έναν αναμφισβήτητο ρόλο στην προώθηση και στη διατήρηση της υγείας, αλλά και στην εργασιακή επάρκεια: έτσι, δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι ακόμη και οι μαθητές πρέπει να διαιτώνται σωστά, και όπου χρειάζεται, να προσαρμόζουν τις διαιτητικές τους συνήθειες με τις ανάγκες τους.

Σε πολλά σχολεία, όπου υπάρχει σίτιση, δεν επιδιώχθηκε να προσαρμοστεί το «κολατσιό» σε πιο σύγχρονα κριτήρια, σχετικά με την αρχικά βοηθητική λειτουργία του, που έτεινε στην υποβοήθηση των πιο φτωχών κοινωνικών τάξεων. Σήμερα, πολλοί δημόσιοι λειτουργά, μιλούν για το πρόχειρο αυτό γεύμα ως εργαλείο μόρφωσης και ανάπτυξης, αλλά και ως μέσο διόρθωσης όλων των ανισορροπιών που συναντώνται συχνά στη σπιτική σίτιση.

Με την άποψη αυτή δεν φαίνεται ότι θεωρητικά διαφωνεί κανείς, και στην πράξη, τα σχολικά μικρά γεύματα όπου αυτά υπάρχουν, καθώς και η σίτιση των μαθητών , στο σύνολο της δεν πέφτουν στα μεγάλα λάθη στ; οποία πέφτει ο ενήλικας καταναλωτής, που υπόκυπτε στα συμφέροντα του αγροτικού επισιτιστικού συστήματος, συμβαδίζουν, ωστόσο, με τα επισιτιστικά αρνητικά «μοντέλα» της Βόρειας Αμερικής, αλλά και της Βόρειος Ευρώπης.