Αυτά που συμβαίνουν δείχνουν πως το θεμέλιο της ύπαρξης της κοινωνίας στηρίχθηκε σε μια συσσώρευση αυταπάτης που η ίδια η κοινωνία γέννησε, γαλούχησε και εξακολουθεί να κολακεύει.
Η αυταπάτη που αποκαλείται Δημότης δεν είναι άλλο από ένα ασταθές μόρφωμα, δίχως διάθεση να υπηρετήσει μακροχρόνιους στόχους προτιμώντας να αποκομίσει άμεσο όφελος από πελατειακές σχέσεις με την πολιτική και την παραοικονομία. Αυτή η αυταπάτη, εθνικός μύθος, επιβλήθηκε από τη μεταπολίτευση και μετά, μέσα σε ένα ''σοσιαλιστικό'' εξάμβλωμα, το οποίο επινόησε κατευθυντήριες γραμμές, που άκουγαν στο όνομα ''αλλαγή'' , ''μικρομεσαίοι'', ''κοινωνικοποίηση'' και άλλα τέτοια κενά ουσίας και περιεχομένου, παρακρούσεις όμως λεηλασίας και χρηματισμού. Αυτή ακριβώς η αυταπάτη ευτέλισε ειλικρινείς αγώνες και θυσίες γενεών, που χάρη στο μεγαλείο τους, οικοδόμησαν την έννοια του έθνους, του κράτους της κοινωνικής πρόνοιας.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου