ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ

English French German Spain Italian Dutch Russian Portuguese Japanese Korean Arabic Chinese Simplified

Τρίτη 8 Φεβρουαρίου 2011

ΤΑ ΜΑΛΛΙΑ


Μακριά ή πυκνά, κοντά ή σγουρά, σύμβολο δύναμης και ανδρισμού, ή χάρης και θηλυκότητας, που ανεμίζοντας σαν σημαία αντιδογματισμού, τα μαλλιά είναι επίσης ο πιο εμφανής καθρέπτης της ψυχικής και σωματικής μας υγείας

Η σημασία των μαλλιών στην ιστορία
Ακόμα και αν τα μαλλιά δεν αποτελούν ένα ζωτικό όργανο - μπορούμε να ζήσουμε και χωρίς αυτά - υπήρξαν
ανέκαθεν ένας σημαντικός συμβολισμός και κοινωνικός παράγοντας που δεν εξαντλείται στην εξωτερική και αισθητική πλευρά, και αυτό ισχύει και για τον άνδρα και για τη γυναίκα.
Στον άνδρα αντιπροσωπεύουν τον ανδρισμό, τη θεϊκή καταγωγή, τη φυσική ή πνευματική δύναμη, στη γυναίκα τη θηλυκότητα, τη σεξουαλικότητα, την... αμαρτία, το δόλωμα.
Η θυσία των μαλλιών είναι συνδεδεμένη με την αγνότητα από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα (ακόμα και σήμερα γίνονται πολλές μαγείες στηριγμένες στην κόμη, στους πρωτόγονους λαούς). Στα λείψανα των αγίων βρίσκουμε τούφες μαλλιών γιατί είναι το μέρος του σώματος που διατηρείται περισσότερο. Ο Πλάτωνας είχε δηλώσει: «Ο άνθρωπος είναι ένα σπασμένο δένδρο, οι ρίζες του οποίου αντί να βυθίζονται στη γη, τείνουν προς τον ουρανό»' αυτή η έννοια δόθηκε στα ανθρώπινα μαλλιά και από τους γιό-γκι που τ' αφήνουν να μεγαλώσουν γιατί τα θεωρούν κεραίες ικανές να «συλλάβουν» τη ζωτική δύναμη. Στην αρχαία Αίγυπτο, όπως και στην αναγεννησιακή Γαλλία, η μακριά και φροντισμένη κόμη ήταν ενδεικτική στο διαχωρισμό των κοινωνικών τάξεων: οι υπέροχες κομμώσεις των Συρίων, Βαβυλωνίων, Φοινίκων, Ετρούσκων, Ελλήνων και Ρωμαίων φαίνονται σε τοιχογραφίες και παραστάσεις μεγάλης αρχαιολογικής αξίας.

Οι τύποι των μαλλιών
Υπάρχουν αισθητές διαφορές στα μαλλιά των ατόμων που προέρχονται από διαφορετικές φυλές, διαφορές που αναφέρονται στη δομή των μαλλιών, που είναι επίπεδη στις νεγροειδείς φυλές και στρογγυλή ή οβάλ για τις άλλες, στο πάχος και στην ελαστικότητα τους, όπως επίσης και στη μελάγχρωση, που μπορεί να φτάσει στο μαύρο διαμέσου του καστανού, το κόκκινο, το ξανθό μέχρι και το άσπρο. Το είδος των μαλλιών μπορεί να μας δώσει να καταλάβουμε πολλά για το άτομο: την κατασκευή του, την καταγωγή του, την ιδιοσυγκρασία του και το χαρακτήρα του, την κατάσταση της υγείας του, τη φροντίδα που έχει ή δεν έχει για τον εαυτό του. Είναι πράγματι ένα μέσο το ίδιο αποκαλυπτικό όσο και ο λόγος ή οι χειρονομίες.

Η σημασία των μαλλιών
Η σημασία που δείχνει ο Ευρωπαίος στην κόμη του φαίνεται στα ποσά που ξοδεύει γι' αυτή: Ο Ιταλός π.χ. ξόδεψε το 1981 πε-ρίπου 340 δισεκ. λιρέτες για προϊόντα για τη φροντίδα των μαλλιών του. Άλλη ένδειξη του πόσο σημαντικά είναι τα μαλλιά, αποτελούν και οι δεκάδες παροιμίες και εκφράσεις που χρησιμοποιούμε γι' αυτά: τραβάω τα μαλλιά, με παίρνω από τα μαλλιά, απόρισαν τα μαλλιά μου κ.ο.κ. Κανένα από αυτά τα ρητά δεν είναι τυχαίο και όλα έχουν ένα ακριβές νόημα.

Η κατάσταση των μαλλιών εκφράζει την κατάσταση της υγείας μας
Όταν είμαστε κουρασμένοι ή συγχυσμένοι, τα μαλλιά το δείχνουν αναμφίβολα με τη μικρότερη ζωτικότητα και διαύγεια που εμφανίζουν. Το μακρόχρονο στρες, ο φόβος και οι ανησυχίες μπορεί να προκαλέσουν την εξασθένιση τους, ενώ τραύματα, χειρουργικές επεμβάσεις και ιατρικές θεραπείες μπορούν να τα κάνουν μαλακά και εύθραυστα.
Το μαλλί προδίδει και τον τύπο ζωής που κάνουμε: σε κλειστούς χώρους, ίσως με καπνό, εκτεθειμένοι σε ατμοσφαιρικές συνθήκες κ.ο.κ.
Υπάρχουν έπειτα στενοί δεσμοί των μαλλιών με αρκετά όργανα του σώματος, όπως το συκώτι, η καρδιά κ.λπ., δεσμοί που ερευνώνται από τους γιατρούς κυρίως της Ανατολικής Σχολής.


Η δομή της τρίχας και του τριχωτού της κεφαλής
Τα μαλλιά είναι «κλωστές» εύκαμπτες από κεράτινη, το μάκρος των οποίων μπορεί να φθάνει και το ένα μέτρο.
Η πυκνότητα τους είναι περίπου 500 cmq στους ενήλικες (δηλαδή 100-150.000 συνολικά), με διαφοροποιήσεις, συνήθως κληρονομικές. Το τριχοφόρο θυλάκιο εμφυτεύεται λοξά στο δέρμα και η κοιλότητα του χρησιμεύει για την εγκατάσταση της τρίχας, αλλά και ως οδός απέκκρισης του σμηγματογόνου αδένα. Στο Βάθος του θυλακίου βρίσκεται ένας δερματικός σχηματισμός σε σχήμα κώνου, η θηλή, που είναι υπεύθυνη για την αγγειοποίηση της τρίχας και για τη διατροφή της. Ο αριθμός των τριχοφόρων θυλακίων, παρόντων τη στιγμή της γέννησης, δεν αυξάνονται κατά τη διάρκεια της ζωής, μπορούν, ωστόσο, να μειωθούν. Στην τρίχα διακρίνονται 2 μέρη: ο κορμός και η ρίζα. Ο κορμός είναι το ορατό μέρος με γυμνό μάτι. Η ρίζα βρίσκεται στο τριχοφόρο θυλάκιο και χωρίζεται σε 2 μέρη: στο πιο βαθύ που λέγεται βολβός και στο επιφανειακό που λέγεται κερατογενές. Η τρίχα γεννιέται από τη θηλή στη βάση του τριχοφόρου και μεγαλώνει μέχρι να φθάσει την επιφάνεια του δέρματος. Σ' αυτή τη φάση τα κύτταρα που αποτελούν το σώμα, δηλαδή ο φλοιός, εμποτίζονται με κεράτινη και γίνονται μακριά και μαλακά. Ο φλοιός μιας μεγαλωμένης τρίχας φαίνεται σαν ένα σύνολο ινών που προστατεύονται από ένα περίβλημα, σχηματισμένο από επιδερμικά κύτταρα σε σχήμα κεραμιδιών.
Περίπου στα 2/3 της απόστασης του τριχοφόρου, στην κατεύθυνση της επιφάνειας, βρίσκεται το άνοιγμα του σμηγματογόνου αδένα. Αυτός παράγει ένα λιπαρό υγρό, που ονομάζεται σμήγμα. Ανακατεμένο με τον ιδρώτα, σχηματίζει μια λεπτή μεμβράνη πάνω στην επιφάνεια του δέρματος, κοντά στους τριχοφόρους. Φαίνεται ότι το σμήγμα χρησιμεύει σαν ρυθμιστής της κεράτινης. Επίσης επιβραδύνει την ξήρανση της τρίχας και την προστατεύει από ξένες ουσίες, ενώ η λιπαρή λεπτή μεμβράνη, αλατισμένη και ελαφρώς οξυμμένη, είναι απαραίτητη για τη ζωή των βακτηρίων, που με τη σειρά τους δί-νουν ζωή στα μαλλιά.

Για μια ωραία κόμη
Η διατροφή του ατόμου επηρεάζει την ποιότητα των μαλλιών όπως και τον υπόλοιπο οργανισμό, αλλά πρώτα στα μαλλιά βλέπομε την αντανάκλαση του τρόπου ζωής μας και της διατροφής μας. Τα δημητριακά μπορεί να καταναλωθούν σε αφθονία αρκεί να είναι ολικής αλέσεως, δηλαδή ψωμί, ρύζι, ζυμαρικά, σίκαλη κ.λπ. Γιατί όμως δημητριακά ολικής αλέσεως; Γιατί αντίθετα με τα ραφιναρισμένα δημητριακά, περιέχουν όλες τις βιταμίνες της σύνθεσης Β που είναι τόσο σημαντικές για τη δομή της τρίχας και των ουσιών, εκτός από τα μέταλλα και τις ζωτικές ουσίες.
Λαχανικά και φρούτα πρέπει να καταναλώνονται σε μεγάλες ποσότητες και όχι να τρώγονται μόνο μετά το γεύμα. Προσπαθήστε να τα καταναλώνετε όσο το δυνατόν πιο ωμά και να τα βρίσκετε φρέσκα, ώριμα και στην εποχή τους.
Οι πρωτεΐνες ζωικής προέλευσης πρέπει να απορροφούνται με τα γαλακτοειδή (γάλα, γιαούρτι, τυριά) και με κάποιο αβγό: περιορίστε την κατανάλωση κρέατος, κυρίως του χοιρινού και των κομμένων σε φέτες. Σημαντικός διαιτητικός παράγοντας και μεγάλης αξίας για τα μαλλιά είναι η μαγιά της μπίρας και η διατροφική μαγιά, το μέλι, η γύρη και ο βασιλικός πολτός, όπως επίσης και οι σπόροι σιταριού, οι οποίοι πρέπει να καταναλώνονται σε μικρές δόσεις το πρωί, πριν το πρωινό, ή σε μεγαλύτερες δόσεις, 2 ή 3 φορές το χρόνο, για 2 εβδομάδες κάθε φορά. Εξαίρετος είναι και ο χυμός καρότου, μισό ποτήρι κάθε μέρα, πίνοντας το σε μικρές δόσεις και κρατώντας το για λίγο στο στόμα, πριν από τα γεύματα. Η ζάχαρη και το αλκοόλ πρέπει να καταναλώνονται με προσοχή (η ζάχαρη είναι ένας πραγματικός «κυνηγός» της βιταμίνης Β και του ασβεστίου). Επίσης τα πολυαλκοολούχα, ο καπνός και ο καφές πρέπει να αποφεύγονται ή να περιορίζονται.

Λίγοι πρακτικοί κανόνες
Σημαντικός για την ελαστικότητα και την λάμψη της τρίχας είναι ο βαθμός υγρασίας εάν θυμάστε να πίνετε συχνά απλό νερό, σε δόσεις, όχι όμως κατά τα γεύματα. 0α διαπιστώνετε ότι τα μαλλιά σας θα είναι πολύ πιο ωραία.
Αυτός ο βαθμός εσωτερικής υγρασίας δεν πρέπει να συγχέεται με το υγρό περιβάλλον. Η επαναλαμβανόμενη και επί μακρόν παραμονή στο νερό, όπως και η παραμονή σε κλίματα πολύ υγρά, μπορεί να προκαλέσει ζημιές και ασθένειες στο τριχωτό της κεφαλής. Για να θρέψετε με σωστό τρόπο την τρίχα, όχι μόνο το αίμα πρέπει να είναι καλό, αλλά πρέπει και να μπορεί να φθάνει και στην τρίχα, δηλαδή η κυκλοφορία πρέπει να εξασφαλίζει το βασικό της προορισμό: η τροφή να φθάνει αποτελεσματικά στον προορισμό της. Έτσι, πρώτα απ' όλα, να φροντίζουμε γενικά την κυκλοφορία, π.χ. με ασκήσεις γυμναστικής, αναπνοής και έτσι σιγά σιγά να διευκολύνουμε την κυκλοφορία στο τριχοφόρο δέρμα με κατάλληλη αγωγή, όπως μασάζ με ειδικές λοσιόν. Ο καθαρός αέρας είναι πολύ σημαντικός για την τρίχα γιατί αυτή πρέπει να αναπνέει, όπως και το δέρμα. Έτσι, πρέπει να βρισκόμαστε όσο το δυνατόν περισσότερο στον ανοικτό αέρα, ν' αποφεύγουμε τη σκόνη, τον καπνό κ.λπ. Θα έχετε παρατηρήσει πως η τρίχα είναι «αποδέκτης» των οσμών, καλών και κακών, και αυτό εξαιτίας της δομής της. Να καλύπτουμε το κεφάλι ή όχι; Όταν βρισκόμαστε σε περιβάλλον με σκόνη ή όταν το κλίμα είναι ιδιαίτερα σκληρό, είναι καλό να προστατεύουμε το κεφάλι μας, αλλά μόνο για το χρόνο αυτό, με ένα κάλυμμα που δεν πρέπει να σφίγγει πολύ, έτσι ώστε να μην εμποδίζει την κυκλοφορία του αίματος αλλά και ούτε να ιδρώνει το κεφάλι. Για να κυκλοφορεί ελεύθερα ο αέρας στα μαλλιά και στο τριχοφόρο δέρμα είναι καλό να χρησιμοποιείτε κτένες που δεν μπερδεύουν πολύ τα μαλλιά ούτε τα «ισοπεδώνουν» ενάντια στο κεφάλι.
Ο ήλιος κάνει σίγουρα καλό στα μαλλιά, αρκεί η έκθεση σ' αυτόν να γίνεται με μέτρο. Αλλά και για ολόκληρο το σώμα πρέπει ν' ακολουθούμε ορισμένους κανόνες. Οι υπεριώδεις ακτίνες αποχρωματίζουν ελαφρά την τρίχα, καταστρέφοντας τη μελανίνη. Αυτή η ιδιότητα τους τονίζεται, όταν η έκθεση γίνεται με τα μαλλιά βρεγμένα και κυρίως με θαλασσινό νερό. Αυτά τα «χτυπήματα του ήλιου» είναι επιθυμητά από πολλούς, αλλά δεν πρέπει να κάνουμε κατάχρηση στην έκθεση μας στον ήλιο.
Η συναισθηματική κατάσταση επηρεάζει την υγεία και αντανακλάται με ιδιαίτερο τρόπο στα μαλλιά. Θα επιστρέψουμε σ' αυτό το θέμα μιλώντας για τις διάφορες ενοχλήσεις που μπορεί να πλήξουν την τρίχα. Αλλά και όταν δεν έχουμε ιδιαίτερα προβλήματα, ούτε υγείας ούτε των μαλλιών, είναι καλό να θυμόμαστε ότι η διάθεση μας επηρεάζει την ομορφιά τους. Έχετε προσέξει πώς τα μαλλιά σας είναι ηλεκτρισμένα ή κακοχτενισμένα όταν είσθε νευρικοί; Λοιπόν, μια ισορροπημένη κατάσταση στο συναισθηματικό και νευρικό μας σύστημα ευνοεί μια ωραία και γεμάτη υγεία κόμη. Εάν λοιπόν έχετε τάση προς νευρικές καταστάσεις, κακή διάθεση, κατάθλιψη, για την αγάπη των μαλλιών σας, προσπαθήστε να τα ξεπεράσετε.
Υπάρχουν πολλοί τρόποι να ηρεμήσετε και σύμφωνα με το γούστο σας θα μπορείτε να διαλέξετε λίγη γιόγκα (αυτογενή προπόνηση), ένα καλό ανάγνωσμα, λίγη μουσική κ.λπ.
Και ο τελευταίος των κανόνων, αλλά όχι ο λιγότερο σημαντικός: Αγαπάτε τα μαλλιά σας. Αυτό δε σημαίνει ναρκισσισμό Αλλά τα μαλλιά είναι ζωντανά και αποτελούν μέρος σας, είναι ευαίσθητα όχι μόνο στο περιβάλλον, αλλά και στη φροντίδα που τους παρέχετε. Φαίνεται σαν να καταλαβαίνουν τη στάση που τηρείτε απέναντί τους όταν τα ακουμπάτε και το φροντίζετε.
Μην τα θεωρείτε σαν ένα ενοχλητικό βάρος που σας κάνει να χάνετε χρόνο, αλ¬λά σαν ένα στολίδι, σαν μια πτυχή της προσωπικότητας σας.

Η υγιεινή
Το λούσιμο είναι το πρώτο μέτρο υγιεινής που σκέπτεται ο καθένας και πράγματι εί-ναι σημαντικό και απαραίτητο για την υγεία και την ομορφιά των μαλλιών.
Πώς και πότε να πλένετε τα μαλλιά Η συχνότητα δεν μπορεί να καθορισθεί γενικά για όλους. Εξαρτάται πρώτιστα από το περιβάλλον στο οποίο ζούμε και εργαζόμαστε. Εάν η τρίχα εκτίθεται στη σκόνη ή το τριχωτό δέρμα ιδρώνει, γιατί λόγω εργασίας αναγκαζόμαστε να φοράμε σκούφους, καπέλα κ.λπ., η συχνότητα θα είναι μεγαλύτερη από τη συνηθισμένη. Υπάρχουν ακόμα διαφορές ανάμεσα στους τύπους των μαλλιών. Πολλά μαλλιά είναι ξηρά και λερώνονται λίγο ως του σημείου να χρειάζονται λούσιμο κάθε 10-15 ημέρες. Άλλα λερώνονται περισσότερο, ακόμα και όταν η έκκριση σμήγματος δεν είναι υπερβολική, και για το λόγο αυτόν επιβάλλονται τα συχνότερα λουσίματα για να γίνουν τα μαλλιά πιο ευπαρουσίαστα, αλλά και για να αποφύγουμε το σχηματισμό της ενοχλητικής ταινίας σμήγματος και σκόνης που τα εμποδίζει τόσο αυτά όσο και το δέρμα να αναπνεύσουν, με ενοχλητικές συνέπειες για τις οποίες θα μιλήσουμε παρακάτω.

Τα σαμπουάν
Στο εμπόριο υπάρχει ένας ατέλειωτος αριθμός και γι' αυτό είναι δύσκολο να δια-λέξουμε. Ένα κριτήριο που πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη είναι ότι η τρίχα στη δομή της είναι ελαφρώς όξινη και άρα πρέπει να αποφεύγονται τα αλκαλικά σαμπουάν, το σαπούνι Μασσαλίας και τα νορμάλ σαπούνια, γιατί καταστρέφοντας την οξύτητα θα έκαναν την τρίχα θαμπή και ευάλωτη στα βακτηρίδια. Για το αποτέλεσμα δεν έχει σημασία η ποσότητα αφρού, άρα δεν αποτελεί κριτήριο εκλογής. Για τα υπόλοιπα πρέπει να ξέρουμε ότι τα λιπαρά μαλλιά θέλουν ένα σαμπουάν ελαφρώς αντιλιπαρό, ενώ τα ξηρά μαλλιά χρειάζονται ένα σαμπουάν λιπαρό. Τα προϊόντα φυσικής προέλευσης είναι προτιμητέα. Είναι καλό να μη χρησιμοποιούμε το ίδιο σαμπουάν έτσι ώστε να μη συνηθίσουμε τα μαλλιά σ' ένα και μόνο τύπο και έτσι χάσουμε τα ευεργετήματα του. Για την εκλογή του σαμπουάν συμβουλευτείτε έναν ειδικό: τον κομμωτή, το φαρμακοποιό, το βοτανολόγο, το δερματολόγο και προσπαθήστε εσείς οι ίδιοι να δείτε ποιο είναι το πιο αποτελεσματικό. Είναι καλό να χρησιμοποιείτε συχνά θεραπευτικά σαμπουάν, ειδικά εάν τα μαλλιά είναι ευαίσθητα ή εκτεθειμένα σε ιδιαίτερα δυσμενείς παράγοντες, όπως π.χ. το περιβάλλον με σκόνη. Όμως να μην έχουμε αυταπάτες ότι ένα τέτοιο σαμπουάν μπορεί να λύσει όλα τα προβλήματα, γιατί η τρίχα είναι πολύ εύθραυστη και από τη στιγμή που νεκρωθεί καμία θεραπεία δεν μπορεί να την επαναφέρει στη ζωή. Παρ' όλα αυτά, προληπτικά, δώστε στην επιλογή του σαμπουάν σας την κατάλληλη προσοχή.
Επίσης και τα φυσιολογικά μαλλιά θα σας ευγνωμονούν εάν κάθε τόσο τα πλένετε με εκχυλίσματα ξύλου Παναμά ή μ' ένα μείγμα βοτάνων (με 2 κρόκους αβγών χτυπημένα σ' ένα φλιτζάνι ζεστό νερό ή με σαμπουάν με βάση το μέλι ή το χαμομήλι).

Το ξέβγαλμα
Τα μαλλιά πρέπει να ξεπλένονται πάρα πολύ καλά. Καλύτερο είναι να χρησιμοποιούμε νερό δίχως άλατα, ίσως και νερό βρόχινο που δεν είναι αλκαλικό. Εάν στο σπίτι έχετε εγκατάσταση που κάνει το νερό μαλακό, χρησιμοποιήστε το άφοβα (περισσότερο άφοβα από το να το πιείτε!). Εάν προσθέσετε χυμό λεμονιού ή λίγο υπόξινο μέλι στο νερό κατά το τελευταίο ξέβγαλμα τα μαλλιά θα είναι πιο λαμπερά και πιο μαλακά. Το λεμόνι προσφέρει πολλά στο καλό χτένισμα και στην απαλότητα των μαλλιών. Η θερμοκρασία του νερού είναι ένας σημαντικός παράγοντας. Το νερό δεν πρέπει να είναι πολύ ζεστό γιατί ερεθίζει το δέρμα. Κυρίως όποιος χάνει μαλλιά πρέπει να θυμάται ότι το ζεστό νερό είναι αγγειοδιασταλτικό. Αντίθετα το κρύο σφίγγει τα αγγεία και είναι λιγότερο χαλαρωτικό. Το νερό του ξεβγάλματος πρέπει να είναι, εάν το επιτρέπει και η εποχή, κρύο ή μόλις χλιαρό.
Εάν τηρηθούν οι παραπάνω οδηγίες σωστά, θα διαπιστώσετε ότι τα μαλλιά θα γίνουν φωτεινότερα.

Το στέγνωμα
Μετά το πλύσιμο ακολουθεί η φάση του στεγνώματος, που μπορεί να γίνει με διάφορους τρόπους. Αυτός που είναι πιο ανεκτός από τα μαλλιά είναι να τοποθετήσετε στο κεφάλι μία μαλακή και απορροφητική πετσέτα, σκουπίζοντας τα πολύ μαλακά. Αποφεύγετε να γυρίζετε ή να τσαλακώνετε τα μαλλιά ενώ είναι ακόμη πολύ βρεγμένα. Εάν η εποχή το επιτρέπει, στεγνώστε τα πρώτα στον αέρα ή τον ήλιο. Για λόγους αισθητικής και χρόνου συχνά χρησιμοποιείτε το «πιστολάκι». Το στέγνωμα με βούρτσα και πιστολάκι είναι της μόδας και δίνει θαυμάσια χτενίσματα με πολύ φυσική όψη, αλλά αποτελεί μία ιδιαίτερη ταλαιπωρία για τα μαλλιά σας, τόσο για τη θερμότητα, με την οποία και «ψήνει» την τρίχα και ερεθίζει το δέρμα, όσο και για την πίεση που ασκεί στα μαλλιά σε μια ευαίσθητη στιγμή, όπως όταν είναι βρεγμένα (η καθημερινή χρήση του είναι ολέθρια για τα μαλλιά).
Η μες με τα μπιγκουτί είναι μια πραγματικά σκληρή ταλαιπωρία για τα μαλλιά, που όμως τα βοηθάει να κρατούν περισσότερο. Μπορούμε πάντα να χρησιμοποιούμε το πιστολάκι για το τελευταίο φτιάξιμο των μαλλιών, και ενώ είναι ακόμα μαλακά. Στην εφαρμογή, πρέπει να προσέχουμε έτσι ώστε η τρίχα να μην τραβιέται πολύ όταν τη στεγνώνουμε ούτε όταν χτενίζουμε τα μαλλιά, γιατί έτσι καταστρέφεται και μειώνεται η ζωή της. Θυμηθείτε τις παραπάνω οδηγίες όταν κάνετε μες και αν το χέρι σας δεν είναι και τόσο απαλό, τότε πηγαίνετε στον κομμωτή σας. Το στέγνωμα με τη λάμπα μπορεί να είναι μία καλή λύση, αλλά ξεραίνει τα μαλλιά και συστήνεται μόνο γι' αυτούς που έχουν πολύ λιπαρά μαλλιά.

Πώς να χρησιμοποιείτε βούρτσα και χτένα
Η βούρτσα και η χτένα χρησιμεύουν στο να ελευθερωθούν τα μαλλιά από το δέρμα, να τα ξεμπλέξουμε και για να τα απαλλάξουμε από το σμήγμα και τη σκόνη. Ακόμη μας βοηθούν να αφαιρέσουμε τα νεκρά κύτταρα και τις νεκρές τρίχες. Αυτό πρέπει να το θυμόμαστε όταν χτενίζουμε και βουρτσίζουμε τα μαλλιά μας. Η όλη επιχείρηση πρέπει να γίνεται με πολύ προσοχή και κυρίως αν τα μαλλιά είναι μακριά οπότε και μπερδεύονται περισσότερο. Είναι καλύτερα να τα χτενίζετε πριν χρησιμοποιήσετε τη βούρτσα, κρατώντας τα μαλλιά από την πλευρά της ρίζας, έτσι ώστε να μην πιέζετε πολύ το βολβό. Μ’ αυτό τον τρόπο φτάνουμε στο βάθος της τρίχας με περισσότερες προσπάθειες, χωρίς να τα τραβάμε άσκοπα. Αφού ξεμπερδέψουμε τα μαλλιά, τα βουρτσίζουμε, όχι περισσότερο από 20 φορές, το περισσότερο 2 φορές την ημέρα. Είναι καλύτερα να αρχίσουμε από το σβέρκο, πηγαίνοντας προς το σαγόνι και μετά στο μέτωπο. Όποιος έχει μακριά μαλλιά θα σκύψει προς τα εμπρός και με το κεφάλι προς τα κάτω. Η στάση αυτή, μεταξύ των άλλων, ενεργοποιεί την κυκλοφορία. Στη χρήση των αξεσουάρ πρέπει πάντα να προσπαθείτε να ερεθίζεται το δέρμα ώστε να ενεργοποιείται η κυκλοφορία, ποτέ όμως βίαια, όπως, π.χ., ξύνοντας το. Επίσης, να έχετε υπόψη σας ότι η υπερβολική θερμότητα, από το πιστολάκι ή την κάσκα, μπορεί να ερεθίσει και να κοκκινίσει το δέρμα.


Οι διπλές μύτες
Αυτή η αντιαισθητική ανωμαλία προκαλείται κυρίως από την κακή περιποίηση των μαλλιών καθώς επίσης και από τη χρήση ελαστικών (λαστιχάκια) που τα σπάζουν ή και από χτενίσματα που δεν τ' αφήνουν να αναπνεύσουν. Ακόμη υπεύθυνη μπορεί να είναι η περμανάντ ή η κακή διατροφή τους. Φυσικά η «επέμβαση» θα γίνει στη ρίζα του κακού. Για να εξοντώσουμε τις διπλές μύτες που ήδη υπάρχουν χρησιμοποιούμε 2 μεθόδους: ή τις κόβουμε ή τις καίουμε. Εξηγούμε τη διαδικασία αυτής της τελευταίας τεχνικής. Παίρνουμε 2 τούφες διαμέτρου 1-2 cm κάθε φορά (καλύτερα να το κάνει κάποιος άλλος και προτιμότερο ο κομμωτής σας), τις στρίβουμε ώστε να γίνουν σαν τριχιά, έπειτα περνούμε το χέρι από το τέλος της τρίχας προς τη ρίζα της κεφαλής για να ελευθερωθούν οι μύτες, ενώ τα υπόλοιπα μαλλιά παραμένουν γυρισμένα σταθερά. Περνάμε ένα κερί αναμμένο κάτω από τις μύτες και το κρατάμε λίγα δευτερόλεπτα μέχρι να καούν. Δεν υπάρχει κανένας φόβος: Εάν ακολουθηθεί σωστά η μέθοδος του κεριού, δε θα παρουσιασθεί κανένας κίνδυνος, γιατί τα μαλλιά είναι τόσο σφι-χτά δεμένα μεταξύ τους και δεν μπορούν να πάρουν φωτιά. Μετά πρέπει να πλυθούν αμέσως γιατί θα έχουν τη χαρακτηριστική οσμή του καμένου.

ΓΙΑ ΝΑ ΒΕΛΤΙΩΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑ: ΤΟ ΜΑΣΑΖ
Είναι ένας κανόνας καθημερινής υγιεινής και συστήνεται για οποιονδήποτε τύπο δέρματος (εκτός για σπάνιες περιπτώσεις αντενδείξεων, που επισημαίνονται από το γιατρό). Το μασάζ ενεργοποιεί και ερεθίζει την κυκλοφορία του αίματος του δέρματος και των υποκείμενων στρωμάτων και έτσι εξασφαλίζει εξαιρετική διατροφή για τα μαλλιά. Το δέρμα γίνεται μαλακό και ευκίνητο, οι θύλακες δυναμώνουν, πέφτουν λιγότερες τρίχες, τα μαλλιά γίνονται πιο ωραία και υγιή. Το καλύτερο μασάζ είναι αυτό που γίνεται με το χέρι, από σας τους ίδιους, πάντα όμως μαλακά. Η καλύτερη ώρα: το πρωί μόλις σηκωθείτε και το βράδυ π .πάτε για ύπνο, 1-5 λεπτά κάθε φορά. Πρώτα περνάτε όλο το δέρμα της κεφαλής χτυπώντας ελαφρά  τους  κόμπους των δαχτύλων. Αρχίζοντας από το μέτωπο πηγαίνετε προς τον τράχηλο, πάνω στο κέντρο της κεφαλής. Έπειτα πηγαίνετε προς τα πλάγια και κάνετε μασάζ με μικρούς κύκλους το υπόλοιπο του κρανίου. Στη συνέχεια τοποθετείτε τα ψωμάκια των 10 δαχτύλων, με μια ορισμένη πίεση, για να μη γλιστρούν ανάμεσα στα μαλλιά, στο κεφάλι, και τα κινείτε μαλακά και κυκλικά προς όλες τις κατευθύνσεις, στο δέρμα.
Το μασάζ μπορεί να γίνει επίσης και με μια λοσιόν, ανάλογη με τον τύπο των μαλλιών σας. Οι λοσιόν είναι υδατικές κρέμες, αλκαλούχες ή ελαιώδεις, αντίστοιχα για κανονικά, λιπαρά ή ξηρά μαλλιά. Οι λοσιόν μπορούν να είναι ερεθιστικές, τονωτικές, αντιπιτυριδικές, ή κατά της λιπαρότητας κ.λπ. Εννοείται, ότι ο ερεθισμός όπως και η διατροφή αναφέρεται στο δέρμα της κεφαλής γιατί από εκεί το μαλλί κρατιέται στη ζωή. Η τρίχα μπορεί να περιβάλλεται από ένα περίβλημα, προστατευτικό ή επιβλαβές, ανάλογα με την περίπτωση. Χρήσιμες λοσιόν για τα λιπαρά μαλλιά είναι κείνες με μπαρντάνα, που χρησιμοποιούνται καθημερινά, για την πιτυρίδα και τα ευαίσθητα μαλλιά, αυτές με τσουκνίδα, για το πέσιμο των μαλλιών, εκείνες με αδίαντο, ενώ οι λοσιόν με εκχυλίσματα μπέτουλας είναι χρήσιμες για όλα τα μαλλιά. Οι κομπρέσες (ή καταπλάσματα) αποτελούν μέρος της φροντίδας των μαλλιών. Χρησιμεύουν για να ερεθίσουν και να τονώσουν το δέρμα και για να απορροφηθούν, με ώσμωση, ορισμένες ουσίες από το δέρμα. Μπορούν επίσης να ξαναδώσουν στα μαλλιά τη χαμένη τους οξύτητα και σε ορισμένες δόσεις το σωστό βαθμό υγρασίας και ελαστικότητας. Ένα εξαιρετικό κατάπλασμα, για μια φορά την εβδομάδα, είναι αυτό της ουδέτερης χέννας ή αυτό με κικινέλαιο ή με γλυκά αμύγδαλα. Δύο ή 4 φορές το χρόνο μπορούν να γίνουν κούρες με κομπρέσες που έχουν σαν βάση μέλι τσουκνίδας, ή δενδρολίβανο. Πολλά από αυτά τα καταπλάσματα μπορούν να βρεθούν έτοιμα στα αρωματοπωλεία, τα φαρμακεία, στα κομμωτήρια (προσοχή στα συστατικά) και στα καταστήματα φυσικών τροφών, αλλά και με λίγη υπομονή μπορούμε να τα ετοιμάσουμε στο σπίτι, έχοντας το πλεονέκτημα ότι είναι φρέσκα και κατά συνέπεια πιο αποτελεσματικά. Για τα φυτικά καταπλάσματα, παίρνουμε φρέσκα φυτά, τα πλένουμε, τα τρίβουμε, χύνουμε επάνω τους λίγο βραστό νερό, τα αφήνουμε να μουσκέψουν για 5-10 λεπτά, και μετά τα απλώνουμε στο κεφάλι, προσέχοντας να απλωθούν ομοιόμορφα στο δέρμα και τα μαλλιά. Για καλύτερο αποτέλεσμα, τρίψτε με τις άκρες των δακτύλων το τριχωτό όλου του κεφαλιού, αφού έχετε απλώσει το κατάπλασμα. Στη συνέχεια, βάλτε ένα πλαστικό σκουφάκι (ή καλύτερα πάνινο), για να μη λερώσετε τα ρούχα σας, αλλά και για να μην κρυώσει το κεφάλι. Η κομπρέσα ενεργεί καλύτερα με τη ζέστη, γι' αυτό μπορείτε να τυλίξετε μια πετσέτα γύρω από το κεφάλι και πάνω από το σκούφο, ή να χρησιμοποιήσετε το πιστολάκι ή οποιαδήποτε θερμαντική πηγή σε μέτρια θερμοκρασία. Αφήστε έτσι το κατάπλασμα για 15-20 λεπτά, και έπειτα ξεπλύντε με άφθονο νερό.



Η καλλυντική περιποίηση

Η περμανάντ
Η περμανάντ έχει σκοπό να κρατήσει σταθερά τα μαλλιά, κάνοντας τα σγουρά. Στο παρελθόν γινόταν χρήση του ζεστού σιδήρου για να γίνουν τα μαλλιά σπαστά ή κατσαρά. Μετά άρχισε να χρησιμοποιείται η περμανάντ με αμμωνία. Γρήγορα, όμως, διαπιστώθηκε ότι η αμμωνία κατέστρεφε την εσωτερική δομή της κεράτινης, σπάζοντας μερικούς δεσμούς της σκληρής ουσίας και ξαναφτιάχνοντας τους, πράγμα, όμως, που προκαλούσε την αλλαγή της δομής της τρίχας, με όχι φυσικό τρόπο. Οι πρώτες περμανάντ γίνονταν ζεστές, σήμερα, όμως, προτιμούνται οι χλιαρές ή και οι κρύες, που είναι πολύ λιγότερο επιβλαβείς για τα μαλλιά και το δέρμα της κεφαλής.
Όπως όμως και να γίνει η περμανάντ παραμένει μια από τις μεγαλύτερες ταλαιπωρίες του μαλλιού.
Έτσι, η αντίσταση της τρίχας είναι μειωμένη κατά 60% με τη ζεστή περμανάντ, κατά 20% με τη χλιαρή και κατά 15% με την κρύα. Πιο επιζήμια είναι η χρήση του σιδήρου που για να είναι αποτελεσματική πρέπει να φθάσει τους 150 βαθμούς C. Σ' αυτή τη θερμοκρασία σχηματίζονται φυσαλίδες αέρα στο εσωτερικό της τρίχας, κάνοντας την πιο επιρρεπή στο «σπάσιμο».
Όποιος έχει μαλλιά σγουρά ή κυματιστά συχνά τα θέλει ίσια και γι' αυτό προστρέχει στο «σιδέρωμα». Η τεχνική είναι όμοια με αυτή της κρύας περμανάντ, μόνο που τα μαλλιά δε γυρίζουν γύρω από τα μπιγκουτί αλλά «ισοπεδώνονται» ενάντια στο δέρμα της κεφαλής και στέκονται για περίπου 2 ώρες. Όσο πιο σγουρά είναι αρχικά τα μαλλιά, τόσο πιο μακρόχρονη πρέπει να είναι η χρήση του σιδήρου και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την εξασθένιση της τρίχας, καμιά φορά παρουσιάζοντας βαριές περιπτώσεις δερματίτιδας ή αλωπεκίας, εξαιτίας της χρήσης του σιδήρου.


Οι βαφές
Οι βαφές χωρίζονται σε εκείνες που χρω-ματίζουν και σ' αυτές που αποχρωματίζουν. Είναι άλλος διαχωρισμός είναι αυτός των χημικών βαφών και των φυτικών. Οι χημικές βαφές έχουν ως βάση παράγωγα της ανιλίνης ή του νιτρικού αργύρου με σταθεροποιητή το σόδιο. Αυτές είναι πολύ αποτελεσματικές αλλά βλαβερές γιατί εξασθενίζουν την τρίχα, και ιδίως με τις επαναλαμβανόμενες εφαρμογές και γιατί το δέρμα με την ώσμωση απορροφά μεγάλες ποσότητες της χημικής ουσίας, γεγονός που προκαλεί συχνούς πονοκεφάλους, βάρος, οφθαλμικές ή δερματικές ενοχλήσεις κ.λπ. Όλες αυτές οφείλονται εν μέρει σε επίκτητη αλλεργία, που προέρχεται από τη συχνή χρήση αυτών των ουσιών.
Πρέπει, λοιπόν, ν' αναρωτηθούμε εάν αξίζει πραγματικά τον κόπο, ή εάν είναι αναγκαίο, να χρησιμοποιούμε αυτό το είδος βαφής, που, παρότι αποτελεσματικό, αποβαίνει ολέθριο για τα μαλλιά μας. Μια εναλλακτική λύση μας προσφέρουν οι φυτικές βαφές. Σίγουρα είναι λιγότερο εύκολη η εφαρμογή τους, τόσο για το χρόνο που χρειάζονται για να δράσουν όσο και για τους τόνους του χρώματος που είναι δύσκολο να πετύχουν. Παρ' όλα αυτά, πολλοί κομμωτές συστήνουν και χρησιμοποιούν βαφές με βάση τα βότανα (να το χρησιμοποιήσετε αφού πεισθείτε ότι είναι από βότανα 100% ή ποιο είναι το ποσοστό των βοτάνων που περιέχουν)" ακόμα και αν είναι πιο ακριβές από τις άλλες, αξίζει τον κόπο να διατηρήσετε τα μαλλιά σας σε φόρμα και σε καλή φυσική κατάσταση.
Ο χημικός αποχρωματισμός γίνεται με προϊόντα που έχουν ως βάση το οξυγονωμένο νερό ή όξινες σκόνες, μερικές φορές με προσθήκη αμμωνίας. Όπως ο χρωματισμός έτσι και ο αποχρωματισμός, και ακόμα περισσότερο, είναι εξαιρετικά επιβλαβής για τα μαλλιά και το δέρμα. Ο κίνδυνος μεγαλώνει με τη συχνή επανάληψη του αποχρωματισμού. Έχει υπολογιστεί ότι η αντοχή της τρίχας μειώνεται κατά 20%-60%, ανάλογα με το βαθμό αποχρωματισμού.
Εάν από τη μια πλευρά ο αποχρωματισμός δεν προκαλεί αλλεργικές αντιδράσεις, όπως μπορεί να συμβεί με τις ουσίες του χρωματισμού, από την άλλη όμως είναι πιο επικίνδυνος για την υγεία των μαλλιών.
Κυρίως το οξυγονωμένο νερό περισσότερο από 20% ερεθίζει το δέρμα της κεφαλής. Συστήνεται σε όποιον θέλει να αποχρωματίσει τα μαλλιά του να χρησιμοποιεί οξυγονωμένο νερό της τάξης του 20% ή το πολύ 30%. Κρατάτε την ουσία στα μαλλιά για 15 λεπτά, ξεβγάλετε στη συνέχεια με άφθονο νερό χωρίς ασβέστιο και μετά σκουπίστε μαλακά. Επαναλάβετε μετά μια εβδομάδα τον αποχρωματισμό εάν θέλετε μια απόχρωση πιο ανοικτή.

Οι μες και η επίδραση του ήλιου
Η μέθοδος της μες έχει διαφορετικά πλεονεκτήματα:
         οι αποχρωστικές και χρωστικές ουσίες δεν έρχονται σε επαφή με το δέρμα: μόνο λίγες τούφες μαλλιών εκτίθενται σ' αυτή τη μέθοδο που εξασθενίζει αρκετά.
         το αισθητικό αποτέλεσμα είναι αρκετά φυσικό και γίνεται αργότερα αισθητό το μάκρεμα των μαλλιών, για το οποίο χρειάζεται να επαναλάβετε τη βαφή μόνο μετά από 4-6 μήνες περίπου, ή μετά από 3-4 εβδομάδες, όπως συμβαίνει με τις φυσικές βαφές.
Για να αποκτήσετε τις μες, οι τούφες αποχρωματίζονται μέχρι να γίνουν άσπρες. Ο ήλιος «ανοίγει» τις τούφες που είναι πιο σκούρες από τις άλλες, δίνοντας ομοιόμορφη λάμψη στα μαλλιά. Υπάρχουν έπειτα 3 τεχνικές για να κάνετε μες ή ανταύγειες. Η πρώτη συνίσταται στη χρήση ενός είδους σκούφου μπάνιου από λάστιχο με τρύπες από τις οποίες βγάζουμε με ένα τσιμπιδάκι τούφες από μαλλιά. Είναι μια διαδικασία αρκετά επώδυνη και επιβλαβής για την τρίχα και τη ρίζα της.
Δε συστήνεται κυρίως για τα μακριά μαλλιά, με ή δίχως περμανάντ, ή για τα σγουρά, γιατί όπως είναι φυσικό η εξαγωγή γίνεται πιο δύσκολη, ρισκάροντας ένα μεγαλύτερο χάσιμο τριχών. Η δεύτερη μέθοδος χρησιμοποιεί μια σειρά από λαστιχένιες τάπες, κενές εσωτερικά, με μια τρύπα στο βάθος και ένα κάλυμμα. Το πλεονέκτημα τους είναι ότι αντί για το τσιμπιδάκι μπορεί να χρησιμοποιηθούν απλά ελατήρια, στα οποία περνάμε την τούφα για να τη βάλουμε αργότερα με τρόπο λιγότερο επώδυνο στην τρύπα της τάπας που στη συνέχεια γεμίζει με τις χρωστικές ή αποχρωστικές ουσίες. Η τρίτη μέθοδος, απλούστερη και πρακτικότερη, χρησιμοποιεί λωρίδες αλουμινόχαρτου, φάρδους περίπου 10cm και μακριές όσο και τα μαλλιά και από ένα χαρτάκι για κάθε τούφα. Βάζουμε ένα χαρτάκι κάτω από την τούφα, απλώνουμε το προϊόν στα μαλλιά, μετά κλείνουμε το χαρτί από τα πλάγια και το διπλώνουμε περισσότερες φορές.
Τα προϊόντα για την περιποίηση και την ομορφιά
Το βάλσαμο είναι ένα προϊόν που χρησιμοποιείται εδώ και 20 χρόνια και που κατακτά όλο και περισσότερο την αγορά (το '81 ανερχόταν μόνο στο 7% των συνολικών πωλήσεων στην αγορά των καλλυντικών).
Συστήνεται κυρίως για τα σγουρά ή κυματιστά μαλλιά ή τα μαλλιά με περμανάντ και χρησιμοποιείται μετά το λούσιμο, για το ξέμπλεγμα. Το πλεονέκτημα είναι εμφανές. Εάν προσπαθήσουμε να χτενίσουμε τα μπλεγμένα μαλλιά όταν είναι βρεγμένα, δηλαδή την πιο ευαίσθητη στιγμή τους, ρισκάρουμε να τα σπάσουμε. Εάν αντίθετα γίνουν μαλακά στην κτένα, στεγνώνουν καλύτερα και χρησιμοποιούνται πιο εύκολα σε περίπτωση μες. Υπάρχουν ήδη πολλά είδη προϊόντων με βάλσαμο, φτιαγμένα για διάφορους τύπους μαλλιών. Δεν πρέπει να περιμένουμε θαύματα από τις διαφημιστικές υποσχέσεις, γιατί δυστυχώς ακόμα και το καλύτερο βάλσαμο δεν μπορεί να ξαναδώσει ζωή σε μια νεκρή τρίχα, αλλά είναι πάντα μια καλή λύση για να προλάβουμε ανεπανόρθωτες καταστροφές στα μαλλιά. Τα σπρέι μαλλιών που χρησιμοποιούνται για να κάνουν πιο σταθερές τις μες έχουν συνήθως σαν βάση αλκαλούχα συστατικά, γι' αυτό και στεγνώνουν το μαλλί και μπορούν να ερεθίσουν για μακρό χρόνο το δέρμα καθώς και να κάνουν θαμπή την τρίχα.
Υπάρχουν και άλλα με βάση συστατικά γόμας ή πλούσια σε γλοιώδη ουσία, γι' αυτό αφήνουν μια ελαφρά «θήκη» στην τρίχα που τη σκληραίνει και κάνει να διατηρείται καλύτερα δίχως άλλο βοήθημα η μες ή η φόρμα.
(Η χρήση τους είναι κυρίως διαδεδομένη ανάμεσα στους άνδρες). Το μειονέκτημα είναι ότι το μαλλί δεν αναπνέει επαρκώς και ότι η γλοιώδης ουσία τραβά και «δένει» επάνω της τη σκόνη, λερώνοντας τα μαλλιά. Ευτυχώς, δεν είναι πλέον της μόδας τα σκληρά χτενίσματα. Οι σημερινές κομμώσεις, με τις φυσικές και σχεδόν ατημέλητες φόρμες, δε χρειάζονται καθόλου αυτού του είδους τις λοσιόν. Τα ζελέ έχουν τον ίδιο σκοπό και συστατικά όμοια με αυτά των προηγουμένων. Ισχύει λοιπόν η ίδια συμβουλή: περιορισμένη χρήση. Ανάμεσα στ' άλλα, τα μαλλιά έχουν συνήθως εμφάνιση «σβησμένη» θαμπή, ακόμα και αν είναι μόλις λουσμένα, χάνουν δηλ. τη φυσικότητα τους και φαίνονται τυποποιημένα. Τα ξηρά σαμπουάν χρησιμοποιούνται συχνά και κυρίως σε περιπτώσεις έλλειψης χρόνου. Αυτά φτιάχνονται από κάλιο ή από θειικό νάτριο, ουσίες ικανές να συνδυαστούν με τα λίπη, έτσι ώστε ν ' απορροφήσουν. Αυτά τα ξηρά σαμπουάν ψεκάζονται στα μαλλιά και στο δέρμα. Μετά από ένα ελαφρύ μασάζ με τα χέρια ή την πετσέτα βουρτσίζουμε τα μαλλιά για να φύγει η σκόνη από το σαμπουάν. Μπορεί «η επιχείρηση» να μην πετύχει και έτσι μια μικρή ποσότητα σαμπουάν να μείνει στα μαλλιά κάνοντας τα θαμπά και ε-μποδίζοντας τη σωστή αναπνοή τους. Ακόμη μπορεί να ευνοήσει την παραγωγή σμήγματος.
Αυτό το σαμπουάν είναι λοιπόν πρακτικό σε περίπτωση που είμαστε αδιάθετοι ή δεν έχουμε χρόνο για κανονικό λούσιμο. Θα πρέπει όμως να περιορίσουμε τη χρήση του μόνο σε εξαιρετικές και έκτακτες περιπτώσεις.
Τα έλαια χρησιμοποιούνται συχνά σαν καλλυντική περιποίηση για να ενδυναμώσουν τα μαλλιά και το δέρμα και για να βελτιώσουν τη γενική τους κατάσταση, ιδιαίτερα έπειτα από χρωματισμούς, αποχρωματισμούς, περμανάντ κ.λπ. Το κικινέλαιο είναι κατάλληλο γι' αυτόν το σκοπό, ακόμα και για τα λιπαρά μαλλιά και βρίσκεται εύκολα στα φαρμακεία. Το μοναδικό μειονέκτημα είναι η δυσκολία στο να το ξεβγάλουμε. Γι' αυτό είναι καλύτερα να το χρησιμοποιούμε πριν το σαμπουάν. Το αφήνουμε στα μαλλιά και στο δέρμα τουλάχιστον μισή ώρα, αλλά μπορούμε να το αφήσουμε και όλο το βράδυ
την κυκλοφορία στο κεφάλι, με μασάζ και επάλειψη αλλά και σε ολόκληρο το σώμα. Ιδιαίτερα χρήσιμες είναι οι υδροθεραπείες. Όταν η φαλακρότητα οφείλεται σε χρόνια συμφόρηση του αίματος στο κεφάλι (αυτή συμβαίνει κυρίως στα άτομα που κάνουν πνευματική ή και καθιστική δουλειά) επιτυγχάνουμε κάποια ανακούφιση με ειδική περιποίηση. Χρήσιμα είναι τα καθημερινά ποδόλουτρα -κυρίως τα ζεστά-προσθέτοντας στο νερό προϊόντα ερεθιστικά, όπως στάχτη ξύλου, αλάτι, ελληνικό φοίνικα. Επίσης, χρήσιμοι είναι και οι ατμοί στα πόδια ή στο κάτω μέρος του σώματος. Γεμίστε μια μεγάλη κατσαρόλα με βραστό νερό και τοποθετήστε από κάτω ένα κα ρεκλάκι. Καθίστε κατά τέτοιο τρόπο ώστε να μπορείτε να απλώσετε τα πόδια σας αναπαυτικά πάνω από την κατσαρόλα. Γυρίστε πάντα προς τον ατμό το μέρος του ποδιού που πρέπει να θεραπευθεί. Σκεπαστέ τα πόδια και την κατσαρόλα με καλύμματα που φτάνουν μέχρι το πάτωμα για να μη φεύγει ο ατμός. Έπειτα από 10 λεπτά προσθέστε και άλλο ζεστό νερό. Η όλη θεραπεία κρατά 20 λεπτά. Το αίμα ρέει έτσι αργά προς το κάτω μέρος του σώματος, πράγμα το οποίο ξαλαφρώνει το κεφάλι.
Μια άλλη μέθοδος είναι η υδροθεραπεία, η οποία συνίσταται στην τοποθέτηση μιας διπλής κρύας κομπρέσας στις γάμπες: ξαπλώνουμε και τυλίγουμε τις γάμπες μέχρι το γόνατο πρώτα με ένα μαλακό πανί βρεγμένο με κρύο νερό και στιμμένο. Από πάνω βάζουμε μια πετσέτα και πάνω από την πετσέτα ρίχνουμε μια μάλλινη κουβέρτα. Σε λίγη ώρα θα αισθανθείτε τις γάμπες να γίνονται ευχάριστα ζεστές. Από αντίδραση το αίμα εισρέει στο μέρος του σώματος που ψυχράνθηκε. Έτσι λοιπόν «φεύγει» από τα ψηλά μέρη του σώματος και ιδιαίτερα από το κεφάλι. Από τις καλύτερες μεθόδους της υδροθεραπείας για τη βελτίωση της κυκλοφορίας θεωρούνται τα ντους και το υδροπερπάτημα. Το υδροπερπάτημα σημαίνει «περπάτημα στο νερό» και με αυτό τον τρόπο εκμετάλλευση όσο το δυνατό μεγαλύτερη του νερού και των ευεργετικών ιδιοτήτων του. Το καλοκαίρι θα έχετε τη δυνατότητα να το κάνετε στην παραλία, στη λίμνη ή στην πισίνα. Επίσης κάνει πολύ καλό ο περίπατος στο βρεγμένο χορτάρι. Το χειμώνα γεμίστε την μπανιέρα σας με όσο το δυνατόν πιο κρύο νερό (όσο πιο κρύο μπορείτε να ανεχθείτε) σ' ένα ύψος 30-50cm. Έπειτα υψώστε και κατεβάστε τα πόδια σας δυνατά τις πρώτες φορές για λίγα δευτερόλεπτα. Έπειτα αυξάνετε σταδιακά μέχρι τα 3 λεπτά. Θα νιώσετε όχι μόνο τις γάμπες ζεστές και ελαφρές αλλά και όλο σας το σώμα πιο δεμένο μετά από αυτή τη θεραπεία. Ωστόσο, πέρα απ' όλα αυτά, που προτείνει η σύγχρονη κοσμετολογία, δε θα πρέπει να ξεχνάμε τις «χρυσές συνταγές της γιαγιάς», που τόσο μεγάλη σημασία έδινε κι αυτή στα μαλλιά της. Το ξίδι, το πετρέλαιο, το βρόχινο νερό, το αγγουρόνερο, είναι μερικά από τα προϊόντα που χρησιμοποιούσαν οι γιαγιάδες μας, για την πλούσια και μακριά κόμμη τους. Με λίγο ξίδι στο νερό του ξεβγάσματος εξασφάλιζαν γερή και γυαλιστερή τρίχα. Το ίδιο και το πετρέλαιο, που, παρά την άσχημη μυρωδιά του, το χρησιμοποιούσαν και κατά των ενοχλητικών ζωυφίων. Το βρόχινο νερό, εξάλλου, θεωρούνταν απαραίτητο για τη σκληρότητα των μαλλιών, όπως και το αγγουρόνερο.


 ΣΥΝΤΑΓΕΣ
ΤΗΣ ΝΟΙΚΟΚΥΡΑΣ
         Το εκχύλισμα του βασιλικού χρησιμοποιείται ως λοσιόν κατά της τριχόπτωσης, όπως και αυτό της τσουκνίδας.
         Ο Landers συστήνει για την αλωπεκία την ακόλουθη λοσιόν: λεβάντα και σουλφορικός αιθέρας (2 μέρη), γαριφαλέλαιο (1 μέρος), φύλλα δάφνης (8 μέρη). Αφήστε να μουλιάσει το μείγμα για μερικές μέρες πριν το απλώστε στο δέρμα.
         Από την μπαρντάνα χρησιμοποιείται η ρίζα σε αφέψημα για να κάνετε μασάζ στο δέρμα.
Το δενδρολίβανο προετοιμάζεται σε εσάνς, πάντα για επάλειψη.
         Το κικινέλαιο, που μπορούμε να το χρησιμοποιούμε μόνοι μας χωρίς τη βοήθεια ειδικού, μπορεί να αναμειχθεί σε ποσοστό 15g με 35g μυελού βοδιού και 5gr. βενζοϊκής βαφής. Θερμαίνετε το μείγμα σε μέτρια θερμοκρασία ανακατεύοντας πάντα με προσοχή και χρησιμοποιήστε το ως αλοιφή (φυλάγεται πάντα στο ψυγείο) κατά της σμηγματόρροιας και για να κάνετε τα μαλλιά πιο μαλακά και φωτεινά.
         Τέλος, φαίνεται ότι το φτωχό κρεμμύδι, όταν τρώγεται ψημένο κάτω από τη στάχτη, βοηθά στην καταπολέμηση της τριχόπτωσης.

Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ: Η ΜΕΤΑΜΟΣΧΕΥΣΗ
Όταν εμφανίζεται η φαλάκρα μπορούμε ν' ανατρέξουμε σε μια ειδική χειρουργική επέμβαση: τη μεταμόσχευση βολβών. Υπάρχουν διάφοροι τρόποι: ο πιο παραδοσιακός έγκειται στη μεταφορά μαλλιών από μια περιοχή σε μίαν άλλη, συνήθως από την περιοχή πάνω από τον τράχηλο, μέσω μιας «ένεσης» στο δέρμα, και αργότερα με την εισχώρηση μαλλιών στη περιοχή που λείπουν. Τα μαλλιά κόβονται πολύ κοντά γι' αυτή την εγχείρηση, όπως γίνονται και με τα φυτά, γιατί όταν ζητούν λιγότερη τροφή κολλούν καλύτερα. Η εγχείρηση γίνεται με τοπική αναισθησία, μεταμοσχεύοντας κάθε φορά όχι περισσότερες από 40 τούφες, που η καθεμιά θα αποτελείται από 15-20 τρίχες.
Γι' αυτό χρειάζονται περίπου 2 ώρες και μπορεί να γίνει σε ιατρείο εάν ανατρέξετε στον ανάλογο ειδικό. Μετά από 20 μέρες, τα μεταμοσχευμένα μαλλιά συνήθως πέφτουν, αλλά η θηλή είναι ζωντανή και μετά από λίγο καιρό θα βγουν τα καινούρια. Σε έναν περίπου μήνα τα καινούρια μαλλιά θα είναι όπως και τα προηγούμενα τόσο από άποψη ποιότητος, όσο και χρώματος. Μια πιο πρόσφατη μέθοδος εφαρμόσθηκε στην Αργεντινή και έγινε ευρέως αποδεκτή και στην Ευρώπη. Αυτή ονομάζεται «γύρισμα των άκρων». Τα αποτελέσματα είναι απολύτως φυσικά και κυρίως είναι μόνιμα. Το κυριότερο, ωστόσο, μειονέκτημα της είναι ότι η μεταμόσχευση πρέπει να γίνει με ολική αναισθησία.
Η σωστή, εξάλλου, διατροφή και δίαιτα συνεισφέρουν, επίσης, στη βελτίωση της υγείας και στην αισθητική εμφάνιση της κόμμωσης.


Πρέπει να αρχίζουν από το πιο απομακρυσμένο από την καρδιά μέρος και να πλησιάζουμε σ' αυτή σταδιακά. Αρχίζουμε π.χ. από το δεξί πόδι, βρέχουμε τη δεξιά γάμπα, μετά την αριστερή, μετά τα χέρια κ.ο.κ.
Όποιος αντέχει τα κρύα ντους είναι καλό να τα κάνει με όσο το δυνατόν χαμηλότερη θερμοκρασία. Διαφορετικά μπορούν να γίνουν εναλλακτικά: ζεστό-κρύο-ζεστό-κρύο, δηλαδή εναλλάσσοντας με το κρύο ή μόλις χλιαρό νερό. Η διάρκεια του ζεστού ντους θα πρέπει να είναι τρεις φορές μεγαλύτερη από εκείνη του κρύου. Αυτές οι εναλλαγές είναι μία πραγματικά ωφέλιμη γυμναστική για τις θηλές που μεγαλώνουν και σφίγγουν. Εάν δεν είσθε νευρικοί, οπότε και η φαλακρότητα σας δεν είναι νευρικής φύσεως, μπορείτε να μάθετε να βυθίζετε το κεφάλι σε κρύο νερό ή εναλλακτικά σε κρύο και ζεστό. Φυσικά θα τελειώνετε με κρύο. Αυτό πρέπει να γίνεται μια ή δύο φορές την εβδομάδα, και να τελειώνουμε με μια ευεργετική επάλειψη του δέρματος της κεφαλής με τα δάχτυλα, αφού όμως τα μαλλιά έχουν ήδη στεγνώσει. Σε βαριές περιπτώσεις φαλάκρας χρησιμοποιούμε διπλές κρύες κομπρέσες (όπως και για τις γάμπες) στο κάτω μέρος του κεφαλιού και συγχρόνως μια κομπρέσα, διπλή, κρύα, από τη μέση προς το βουβώνα, την οποία πρέπει να κρατάμε για όλη τη νύχτα. Εάν η φαλακρότητά σας είναι νευρικής φύσεως, μια φορά την εβδομάδα κάνετε ένα πλήρες μπάνιο με εναλλασσόμενο νερό, 2 φορές την εβδομάδα, ένα εναλλασσόμενο μπάνιο στο κεφάλι και για 5 νύκτες την εβδομάδα κρατήστε μια κομπρέσα κρύα τόσο στο λαιμό όσο και στο βουβώνα. Καλά θα κάνετε να πίνετε το πρωί, και κυρίως το βράδυ αφεψήματα χαμομηλιού, μέντας, μέλισσας κ.λπ. Πολύ πιο συχνοί απ' όσο πιστεύουμε είναι οι ψυχοσωματικοί παράγοντες της φαλακρότητας που μπορούν να περικλείουν συναισθήματα, όπως επιθυμία για πνευματική και κοινωνική ανέλιξη, υπερβολικό αίσθημα ευθύνης, σ' αυτό που κάνουμε, υπερβολικό άγχος ή ακόμη και συμπλέγματα αυτοτιμωρίας κ.ο.κ. Σ' αυτές τις περιπτώσεις είναι καλό ν' ανατρέξετε στη βοήθεια κάποιου ειδικού ψυχαναλυτή, ο οποίος και θα σας βοηθήσει, με την ψυχανάλυση, στην επίλυση των προβλημάτων σας.
Συχνά οι επίμονες σκέψεις, οι ανησυχίες, τα άγχη είναι οι αιτίες για την πτώση των μαλλιών. Εάν δεν μπορούν να καταπολεμηθούν οι παράγοντες που προκαλούν τις ανησυχίες, θα πρέπει να τους αποδεχθείτε με μεγαλύτερη ηρεμία και αυτό θα είναι προς όφελος της υγείας σας γενικά και ειδικά των μαλλιών σας.


Η αλωπεκία
Και αυτή είναι μια ενόχληση που έγκειται στο χάσιμο των μαλλιών. Εάν προληφθεί έγκαιρα, είναι ανατρέψιμη, διαφορετικά μπορεί να προκαλέσει μόνιμη φαλακρότητά.
Διαφορετικές μπορούν να είναι οι αιτίες. Π.χ. κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης το ποσοστό αύξησης των μαλλιών, που φυσιολογικά κυμαίνεται στα 12cm το χρόνο, επιβραδύνεται κατά 25%, αρχίζοντας από τη 13η εβδομάδα της κύησης. Μερικές φορές μετά την εγκυμοσύνη παρατηρείται μια παροδική αλλαγή των μαλλιών ή μια αυξημένη τριχόπτωση, που όμως θεραπεύεται εύκολα με την κατάλληλη δια-τροφή και με μια ήρεμη ζωή. Επίσης τραύματα, χειρουργικές επεμβάσεις, επιδημικές ασθένειες, όπως ο τύφος, μπορεί να έχουν σαν αποτέλεσμα μια παροδική πτώση των μαλλιών. Σ' αυτή την περίπτωση αρκεί η επαναφορά σας στην καλή και υγιεινή ζωή για να δείτε πάλι τα χαμένα σας μαλλιά να φουντώνουν.
Διαφορετική είναι η περίπτωση της πτώσης των μαλλιών εξαιτίας υπερβολικής νευρικής έντασης (π.χ. στρες). Εδώ πολύ λίγο ωφελούν οι επαναλήψεις, οι λοσιόν, τα μασάζ κ.λπ.
Πρέπει λοιπόν σ' αυτές τις περιπτώσεις να χτυπήσουμε το κακό στη ρίζα του. Η πιο συχνή αιτία της αλωπεκίας είναι η σμηγματόρροια.
Να θυμάστε ότι το σμήγμα είναι η λιπαρή ουσία που εκκρίνεται από τους αδένες του δέρματος της κεφαλής για να διατηρήσει την τρίχα ελαστική και λεία. Εάν όμως υπάρχει μια υπερπαραγωγή αυτού του υλικού, τα μαλλιά φαίνονται βαριά και λιπαρά. Επίσης το σμήγμα βουλώνει τους πόρους του δέρματος και έτσι αυτό ερεθίζεται και απολεπίζεται. Αρχικά εμφανίζονται λέπια ξηρά και μετά λιπαρά: αυτό είναι το γνωστό σε όλους μας φαινόμενο της πιτυρίδας. Η φαγούρα που συνοδεύει την πιτυρίδα μας αναγκάζει να ξυστούμε, αυξάνοντας έτσι τα προβλήματα: το δέρμα θα ερεθιστεί με τις βίαιες αυτές κινήσεις. Κατά τη διάρκεια της εφηβείας παρουσιάζεται μια ελλιπής παραγωγή σμήγματος που σε μερικές περιπτώσεις μπορεί να προκαλέσει αλωπεκία. Επίσης η κλιμακτήριος είναι μια κρίσιμη ηλικία εξαιτίας των ορμονικών αλλαγών που μπορούν να προκαλέσουν πτώση των μαλλιών. Και στις δύο περιπτώσεις καλό είναι να μην επέμβετε με ορμονικά προϊόντα, αλλά να προσπαθήσετε να αποκαταστήσετε μια ορμονική ισορροπία με μια συγκεκριμένη διατροφή (κατάργηση ραφιναρισμένης ζάχαρης, άσπρης φαρίνας, φαγητών με συντηρητικά, ελάττωση των ζωικών λιπαρών, προτιμήστε τροφές φρέσκες και ολικής αλέσεως) και φροντίζοντας παράλληλα την κυκλοφορία και το νευροφυτικό σας σύστημα.
Καλό θα είναι να κάνετε ένα γενικό έλεγχο ή τσεκ-απ για να γνωρίσετε ποια είναι η γενική κατάσταση της υγείας σας.
Μερικές φορές η σμηγματόρροια συνοδεύεται από μεγάλη εφίδρωση του δέρματος (προκαλείται μάλλον από συναισθηματικούς παράγοντες). Αυτό συντελεί στη θαμπή και χωρίς ζωή εικόνα, που παρουσιάζουν τα μαλλιά. Πρέπει, λοιπόν, να τα φροντίζετε για τη μέγιστη υγιεινή. Το λούσιμο των μαλλιών πρέπει να είναι αρκετά συχνό, περίπου 2 φορές την εβδομάδα, με φαρμακευτικά σαμπουάν, με ρΗ όξινο και φυτικά εκχυλίσματα, όπως φυτικό κατράμι, κέδρο, τσουκνίδα, μπουρντάνα.

Το άσπρισμα
Τα άσπρα μαλλιά μπορεί να παρουσιασθούν, ήδη από τη γέννηση, σε εκείνα τα άτομα που πάσχουν από αλφισμό, αλλά συνήθως παρουσιάζονται από μια ορισμένη ηλικία και μετά, γι' αυτό και θεωρούνται σημάδι γήρατος. Κάποιοι μπορεί να τα θεωρήσουν σημάδι σοφίας και ηρεμίας.
Μερικές φορές το φαινόμενο είναι ανατρέψιμο. Όταν, δηλαδή, το χάσιμο μελανίνης (η χρωστική ουσία της τρίχας), στο οποίο και οφείλετε το άσπρισμα των μαλλιών, συνοδεύεται από φοβίες ή τραυματισμούς, ή από μια περίοδο ιδιαίτερα αγχωτική και πιεστική. Οι ενέσεις παντοθενακού οξέος και άλλες θεραπείες έχουν αποδειχθεί ανεπαρκείς, ενώ υπάρχουν κι άλλες που μπορούν να προλάβουν ή να καθυστερήσουν το φαινόμενο, όπως, π.χ., μια διατροφή πλούσια σε βιταμίνη Β; ,με αβγά, γάλα, συκώτι, δημητριακά, μαγιά διατροφική κ.ο.κ.
Σε προηγούμενες σελίδες μιλήσαμε ήδη για τις συνθετικές και φυτικές βαφές με τις οποίες μπορείτε να βάψετε τα μαλλιά σας. Όποιος, λοιπόν, δε θέλει ν' απαρνηθεί το νεανικό χρώμα των μαλλιών του, δεν έχει παρά να τις συμβουλευτεί.

Τα ξηρά μαλλιά
Πραγματική ταλαιπωρία, η ξηρότητα των μαλλιών οφείλεται στην ανεπάρκεια έκκρισης σμήγματος και ευνοείται ή αυξάνεται από τη χρήση περμανάντ, βαφών και μη κατάλληλων σαμπουάν. Η φροντίδα των ξηρών μαλλιών είναι λιγότερο δύσκολη από εκείνη των λιπαρών, αλλά πρέπει και αυτά να τα φροντίζουμε με τέτοιο τρόπο ώστε να μη σκληραίνουν, τσακίζουν και πέφτουν. Πρέπει πάντα να φροντίζουμε ώστε η διατροφή μας να είναι λογική και υγιεινή, τα μασάζ για τη βελτίωση της κυκλοφορίας συχνά, τα λουσίματα να γίνονται με μέτρο κι όχι υπερβολές, να γίνονται επαλείψεις με έλαια, και να εφαρμόζονται θρεπτικές κομπρέσες από κρόκους αβγών και τίλιο Παναμά. Τέλος, σημαντικότατο είναι να ελέγχουμε τις απώλειες των υγρών, πίνοντας άφθονο νερό, χυμούς κ.λπ.


Τα λιπαρά μαλλιά
Μιλήσαμε ήδη για την υπερβολική παραγωγή σμήγματος από την πλευρά του δέρματος καθώς και για τη συνεισφορά του ιδρώτα στη λιπαρότητα των μαλλιών. Πρέπει να προσθέσουμε μερικές ακόμα συμβουλές για την περιποίηση των λιπαρών μαλλιών.
Να τα περιποιείσθε πάντα με μεγάλη λεπτότητα, ιδιαίτερα κατά το πλύσιμο, για να μην ερεθίζετε τους σμηγματορροϊκούς αδένες.
Δυο ή τρεις φορές το χρόνο δοκιμάστε μια ριζική θεραπεία: βουρτσίστε ευεργετικά το δέρμα προς όλες τις κατευθύνσεις με μια βούρτσα με τρίχες όχι πολύ σκληρές για τουλάχιστον 5 λεπτά, μετά κάντε μασάζ με θαλασσινό νερό (πωλείται και στα μαγαζιά με διαιτητικά προϊόντα). Επαναλάβετε καθημερινά και για μια εβδομάδα, αποφεύγοντας να πλύνετε τα μαλλιά αυτή την περίοδο.
Οι αντισμηγματορροϊκές αλοιφές που περιέχουν σαλικυλικό οξύ, θειάφι, εξαχλωροφαίνη κ.ο.κ. πρέπει να χρησιμοποιούνται με προσοχή και ύστερα από ιατρική συνταγή.


Η πιτυρίδα
Η πιτυρίδα φαίνεται ότι προκαλείται από μια υπερβολική απολέπιση του δέρματος της κεφαλής και από το γεγονός ότι τα λέπια ενώνονται σχηματίζοντας έτσι έναν αόρατο μανδύα. Το φαινόμενο (πολύ αντιαισθητικό και ενοχλητικό) έχει σχέση με τις εποχές του έτους και εμφανίζεται πολύ λιγότερο το καλοκαίρι, πράγμα το οποίο μας κάνει να σκεφθούμε ότι ο ανοικτός αέρας και γενικά ο τρόπος ζωής, πιο ανέμελος και φυσικός, επηρεάζουν σημαντικά αυτή την κατάσταση. 24 ώρες μετά τη χρήση του σαμπουάν, η παραγωγή πιτυρίδας μειώνεται κατά 75% για να φτάσει τα ανώτερα επίπεδα 6 ημέρες μετά. Τα φαρμακευτικά σαμπουάν με αντιβακτηριδιακή δράση μπορούν, εάν χρησιμοποιηθούν 2 φορές την εβδομάδα, να μειώσουν την πιτυρίδα κατά 20%. Πρέπει πάντως να χρησιμοποιούνται με πολύ προσοχή και με ιατρική συμβουλή. Για να καταπραΰνετε τον ερεθισμό του δέρματος και για να το κάνετε πιο μαλακό, άρα λιγότερο ευαίσθητο στην απολέπιση, συστήνεται η χρήση αμυγδαλέλαιου ή κικινέλαιου.
Συνήθως δε δίνουμε στην πιτυρίδα τη δέουσα προσοχή. Οι περισσότεροι από μας σταματούμε στο αντιαισθητικό και μόνο αποτέλεσμα της. Έτσι, πολλές φορές εκλαμβάνουμε ως απλή πιτυρίδα ουσιαστικότερα και σοβαρότερα δερματικά προ-βλήματα που συνοδεύονται από λεπτή απολέπιση του δέρματος. Μερικά από αυτά, που χαρακτηρίζονται με το γενικό όρο πιτυρίαση, είναι τα εξής: 1. ποικιλόχρους πιτυρίαση (θέλει προσοχή όταν εμφανισθεί στο τριχωτό της κεφαλής - θεραπεύεται με άλατα σεληνίου και χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση κηλίδων ποικίλου μεγέθους και αποχρώσεων, από ωχρές κίτρινες μέχρι φαιές, ανάλογα με τη δερματική αγγείωση), 2. ροδόχρους πιτυρίαση (αυτή εύκολα διακρίνεται γιατί δεν πλήττει σχεδόν ποτέ το τριχωτό της κεφαλής και περιορίζεται μόνο στο πρόσωπο), 3. ερυθρά θυλακική πιτυρίαση (κατ' αυτήν το τριχωτό της κεφαλής καλύπτεται από ξηρά λέπια, χωρίς να προκαλείται αλωπεκία. Η θεραπευτική αγωγή συνίσταται σε επάλειψη των βλαβών με κερατολυτικές αλοιφές (ιτεϋλικό οξύ) και χορήγηση βιταμίνης Α και D' χορήγηση μικρών δόσεων φυματίνης έδωσε καλά θεραπευτικά αποτελέσματα), 4. σμηγματορροϊκή πιτυρίαση (εντοπίζεται στο τριχωτό της κεφαλής, τα φρύδια, τις ρινοπαρειακές πτυχές κ.λπ. — θεραπεύεται με συχνές πλύσεις με θερμό νερό και σαπούνι και επάλειψη με θειούχες αλοιφές).

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

This is a comment.